६६१
पुरवावया मनोरथ । उभा अनाथनाथ विठ्ठल ॥१॥
भोळेभाळे येती शरण । चुकवी त्यांचें जन्ममरण ॥२॥
एका जनार्दनीं भाव । अपुनिया भाका कींव ॥३॥
६६२
जुनाट जुगादीचें नाणें । बहु काळांचे ठेवणें ।
पुंडलिकांचे पायाळपणें । उभें ठेलें विटेवरी ॥१॥
युगें जाहलीं अठ्ठवीस । वास भीवरेतीरास ।
भक्तांची धरु आस । विटे उभा राहिला ॥२॥
एका जनार्दनीं भाव । तया भेटतसे देव ।
अभागीये भेव । सदा वसे अंतरीं ॥३॥
६६३
आणिकांचें मत नका पडुं तेथ । भजा पंढरीनाथ एकभावें ॥१॥
काय होणार तें होईल देहांचें । नाशिवंत साचें काय हातीं ॥२॥
मृतिकेचा गोला गोळाचि मृत्तिका । वाउगाचि देखा शीण वाहे ॥३॥
घट मठ जेवीं आकाश निराळें । एका जनार्दनीं खेळें अकळची ॥४॥
६६४
माझा वडिलांचे दैवत । कृपाळु हा पंढरीनाथ ॥१॥
पंढरीसी जाऊं चला । भेटुं रखुमाईविठ्ठला ॥२॥
पुडलिकें बरवें केलें । कैसें भक्तीनें गोविलें ॥३॥
एका जनार्दनीं नीट । पायी जडलीसे वीट ॥४॥
६६५
ॐ कार स्वरुप सदगुरु असंग । अक्षय अभंग पांडुरंग ॥१॥
नसे ज्याचा ठायीं द्वैतद्वैत भाव । ब्रह्मा स्वयमेव पाडूरंग ॥२॥
मस्तक हें माझे तयांचे चरणी । असे जनीं वनीं पांडुरंग ॥३॥
सदसदभाव हे नसती ज्यांचे ठायीं । नित्य तो मी गाई पाडुंरंग ॥४॥
गुरुराज माझा दीनांचा दयाळ । तो डीमायाजाळ पांडुरंग ॥५॥
रवी शशी दीप्ती जेणें प्रकाशती । तो ही तेजमुर्ती पांडुरंग ॥६॥
वेद जयालागीं नित्य वाखाणिती । तो हा वेदमुर्ती पाडुरंग ॥७॥
श्रीमान हा माझा सदगुरु समर्थ । देई मोक्ष स्वार्थ पांडुरंग ॥८॥
पांचा भुतांची जो करितो झाडणी । तो हा ज्ञानखाणी पांडुरंग ॥९॥
डुरकणी देई मोह पंचानन । करी त्या हनन पांडुरंग ॥१०॥
रंगे चित्त माझे तयाच्या स्वरुपीं । असे आप आपीं पाडुरंग ॥११॥
गर्व अभिमान सोडावा समूळ । भेटे तो दयाळ पाडुरंग ॥१२॥
महामाया एके क्षणांत निरसी । सुखाची पै राशी पाडुरंग ॥१३॥
हाव ही धरी जो सदगुरुपायाची । इच्छा पुरवी त्याची पांडुरंग ॥१४॥
राजा त्रैलोक्याचा गुरुराजस्वामी । वसे अंतर्यामी पाडुरंग ॥१५॥
जायां पुत्र धन तयासी अपील । सर्वस्वे रक्षील पांडुरंग ॥१६॥
यमाची जाचणी तयासी चुकली । गुरुमुर्ति भेटली पाडुरंग ॥१७॥
प्रभा हे जयाची पसरली जनीं । चिदरुपणाची खाणी पाडुरंग ॥१८॥
भुतळीं; या नसे दुजा कोनी ऐसा । भक्तांचा कोंवसा पाडुरंग ॥१९॥
नेई भक्तांसे जो आपुल्या समीप । तो हा मायाबाप पांडुरंग ॥२०॥
इति कर्वव्याता हीच दासालागीं । सेवावा हा जगीं पाडुरंग ॥२१॥
तीकडी सांखळी त्रिगुनाची तोडी । भवातूनि काढी पाडुरंग ॥२२॥
उपमा तयासी काय देऊम आतां । सकाळार्थ दाता पाडुरंग ॥२३॥
परोपकारालागीं अवतार केला । आनंदाचा झेल पांडुरंग ॥२४॥
नाम हें तयाचें जन्ममरण वारी । भक्तां सहाकरी पाडुरंग ॥२५॥
मन हें जडलें तयाचियां पदीं । उतरी भवनदी पाडुरंग ॥२६॥
कायवाचामनें स्वरुपी रहावें । नाम आठवावें पाडुरंग ॥२७॥
यम नियम साधीं साधन अष्टांग । होईल सर्वांग पाडुरंग ॥२८॥
एका जनार्दनीं देह हारपला । होऊनि राहिला पाडुंरंग ॥२९॥
६६६
अगाध भगवंतांची नामें । अगाध त्यांची जन्मकर्में ॥१॥
शिणले ते वाखाणितां । शेषा न कळें तत्त्वतां ॥२॥
रमा जाणों गेली । ती सुखें मौनावली ॥३॥
वेडावलीं दरुशनें । भांबावलीं तीं पुराणें ॥४॥
ऐसा उदार श्रीहरीं । शोभतसे भीमातीरीं ॥५॥
शरण एका जनार्दनीं । मीनला एकपणें जाऊन ॥६॥
