२६६८
आशा टाकुनी फकीर जाला । परी भिक्षा मागणें जन्म गेला ॥१॥
तैशी नोहे परमार्थ रहाटी । शुद्ध मन करीजे पोटीं ॥२॥
सर्वांभुतीं नांदे एक देव । वाउगा कां वाढवा अहंभाव ॥३॥
जे जे वाणी स्तुति केली । ती ती देवासी पावली ॥४॥
ऐसा धरी दृढभाव । एका जनार्दनीं मागें ठाव ॥५॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
