३४८४.
मंदोदरी पोटीं । सीतेसी व्हावी भेटी तयेसी करुं गोष्टी । स्वानुभवें ॥१॥
तंव दशानना मनीं । वश्य व्हावी शयनीं । धाडिली अशोकवनीं । मंदोदरी ॥२॥
तंव दृश्या दृश्य मिळे । विरालियाही वरदळे । मिनलिया प्रीति मिळे । अहंत्यागें ॥३॥
परेसहित गोष्टी । परतोनी पडली मिठी । शब्द निमाला पोटीं । नभाचिये ॥४॥
निखळ सावधानें । बोलेविण बोलणें । परिसतीं शहाणे । सर्वांग श्रोते ॥५॥
तेथींची ही मात । आहाच न चढे हातां । जीव हा जीवा आंत । घालूनि पहा ॥६॥
नवल मंदोदरी छंदु । सीतेसी अनुवादु । रामरुपीं संवादु । स्वानुभवाचा ॥७॥
राम सकळ देहोदेहीं । रावणीं काय नाहीं । दुराग्रह तुझा ठायीं । जानकीये ॥८॥
राम सकळां देहीं आहे । रावणें केलें काये । हेंचि सांगणें माये । विशद करोनी ॥९॥
रामीं ठेवुनी रती । रावणीं अति प्रीती । करितां काय स्थिती । उणी होय ॥१०॥
येरी म्हणे अभेद रामराणा । उरी कैंची रावणा । साच ती मीतूंपणा । ठाव नाहीं ॥११॥
ऐसीये हातवटी । रावंणां कैंची भेटी । समूळ तुझिया गोष्टी । आहाच गे बाईये ॥१२॥
राम व्यापक कीं एकदेशी । सांगे पां मजपाशीं । सकळ देह त्यासी । रिते कीं पूर्ण ॥१३॥
येरी म्हणे रावणा वेगळे देख । व्याप असावे एक । तरी त्यासी व्यापक । होईल सुखें व्यापक ॥१४॥
व्याप व्यापक दोन्ही । गेली हारपोनी । रामरावण मानी । कवण तेथें ॥१५॥
दृश्याचिये भेटी । दृश्यपणेंसी उठी । तेणेंसी झालिया तुटी । तेंही नाहीं ॥१६॥
नाहींपणें असे । असें तेचि दिसे । तेथें रावणाचें पिसें । कायसें गे बाईये ॥१७॥
तेथें अवस्था मंदोदरी । स्वेद कंप शरीरीं । चढली आनंदहरी । स्वानुभवाची ॥१८॥
कष्टी म्हणे माय । देखिले तुझे पाय । सुख झालें काय । केवीं सांगों ॥१९॥
ऐसें बोलतां बाष्प कंठी । मन मागुती नुठी । चित्तें घातली आठी । चैतन्यासी ॥२०॥
पाहे सावधान । निरसूनियां मन । रामरुपीं नयन निडारले ॥२१॥
न्याहाळितां आत्मबिंब । उचटत आहे नभ । तंव त्या दोघी स्वयंभ । तेचि जाहलिया ॥२२॥
एका जनार्दनीं । एक जालिया दोन्ही । ऐसिये अशोकवनीं । शोक कैंचा गे बाईये ॥२३॥
