याकारणें ईश्वरें पाहे । पार्वतीस बोध केला आहे । पारंपार मार्ग चालिला आहे गुरुसेवा सुदुर्लभ ॥१४॥
विधाता आदि करूनि समस्त वंदिती याचिगुणीं । जो जाहला अंतर - मनोन्मनी । तोचि श्रेष्ठ सकळिकां ॥१५॥
गुरुसेवा अनंत सुख । दूर होय समस्त दुःख । तोचि धन्य नर एक । या क्षितीवरी ॥१६॥
वशिष्ठ वाल्मीक जनकादिक । समस्त नाव पावले गुरुसेवें निक । तुम्ही शहाणे चतुर विवेक । भजा भजा ही श्रीगुरूसी ॥१७॥
सद्गुरूसी भजतां सद्भावेंसी । सद्गति होईल तुम्हां भरंवसीं । याकरणे स्थिरमनेसीं । शरण रिघावें श्रीगुरुमूर्तीस ॥१८॥
गुरुमूर्तीसि संतोष होतां । त्रयमूर्ति तुष्टती तत्त्वता । वेदशास्त्रीं असे संमता । पारंपर गुरुमार्ग हा ॥१९॥
पूर्वी युगायुगीं पाहें । आयुष्य फार नरदेहा । अनेक तप करिती सायास पाहे । मुक्ति होत त्या नरांसी ॥२०॥
आतां वर्तला कली प्रबळ । वेदमार्ग राहिला सकळ । जन जाहले मूढ केवळ । ज्ञानहीन पशूपरी ॥२१॥
या कलियुगामाझारीं । ज्ञानी जाहले मूढापई । कांही नेणती अंधबधिरीं । मायापाशे वेष्टोनियां ॥२२॥
याकारणें तुम्हीं विद्वज्जन । ‘ गुरुभाव ’ धरा स्थिरमनें । तुमचें तुटेल भवबंधन । श्रीगुरुराजप्रसादें ॥२३॥
लाधे ज्यासी गुरुप्रसाद । त्यासी प्रपत होय कैवल्यपद । दूरी होईल कामक्रोधमद । साध्य होईल पद - अच्युत ॥२४॥
अवतार याकारणें । घेतला असे नारायणें । साधुजन उद्धरावयाकारणें । अवतरले कैयुगीं श्रीगुरुमूर्ति ॥२५॥
भूमिभार उतरावया । जन्म धरिला श्रीपादराया । दत्तात्रेय - आवधूतरायें । वेष धरिला नर देहीं ॥२६॥
देह धरूनि श्रीगुरुमूर्ति समस्त उद्धरिले जडमति । अवतरले आणि लक्ष्मीपति । केवळ सात्त्विक रूपानें ॥२७॥
जे जे असती भाविक जन । त्यांसी उद्धरी आपण । बळात्कारें जाई त्यांचिया भुवना । श्रीसद्गुरुराजयोगी ॥२८॥
आतां असो हें युक्तीचें कथन । भावें धरा हो सद्गुरुभजन । हातां चढेल उमारमण । श्रीगुरुप्रसादें ॥२९॥
श्रीगुरुप्रसाद लाधे ज्यासी । त्यासी साध्य व्योमकेशी । निवारण करी मोहपाशासी । मग रहाल शाश्वत पदीं ॥३०॥
संसार म्हणिजे भवसमुद्र । यासी करावा निःशेष भद्र । बळकट धरावी भाव मुद्रा । मग पावाल पैलपार ॥३१॥
गुरुभक्ति म्हणिजे कामधेनु । कल्पिलें होय मनकामनु । न धरावा मनीं तुम्ही अनुमानु । शरण रिघावें श्रीगुरुमूर्तीसी ॥३२॥
प्रसन्न होतां श्रीगुरु जाण । बाधों न शके यम आपण । जरी असेल पापक्षोण । लय होईल भरंवसें ॥३३॥
संपर्क होतां अग्नीसी । तृणबणवी होय भस्मसुरसी । तैशा तुमच्या सकळ पापराशी । निःशेष जातील परियेसा ॥३४॥
इति श्रीगुरुचरित्रामृते परमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिद्धनामधारकसंवादे सरस्वतीगंगाधरविरचिते गुरुगीतावर्णनं नाम एकोनपंचाशत्तमोऽध्यायः ॥४९॥
श्रीगुरुदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥ श्रीगुरुदेवदत्त ॥ ॐ ॥ ॐ ॥ ॐ ॥
विधाता आदि करूनि समस्त वंदिती याचिगुणीं । जो जाहला अंतर - मनोन्मनी । तोचि श्रेष्ठ सकळिकां ॥१५॥
गुरुसेवा अनंत सुख । दूर होय समस्त दुःख । तोचि धन्य नर एक । या क्षितीवरी ॥१६॥
वशिष्ठ वाल्मीक जनकादिक । समस्त नाव पावले गुरुसेवें निक । तुम्ही शहाणे चतुर विवेक । भजा भजा ही श्रीगुरूसी ॥१७॥
सद्गुरूसी भजतां सद्भावेंसी । सद्गति होईल तुम्हां भरंवसीं । याकरणे स्थिरमनेसीं । शरण रिघावें श्रीगुरुमूर्तीस ॥१८॥
गुरुमूर्तीसि संतोष होतां । त्रयमूर्ति तुष्टती तत्त्वता । वेदशास्त्रीं असे संमता । पारंपर गुरुमार्ग हा ॥१९॥
पूर्वी युगायुगीं पाहें । आयुष्य फार नरदेहा । अनेक तप करिती सायास पाहे । मुक्ति होत त्या नरांसी ॥२०॥
आतां वर्तला कली प्रबळ । वेदमार्ग राहिला सकळ । जन जाहले मूढ केवळ । ज्ञानहीन पशूपरी ॥२१॥
या कलियुगामाझारीं । ज्ञानी जाहले मूढापई । कांही नेणती अंधबधिरीं । मायापाशे वेष्टोनियां ॥२२॥
याकारणें तुम्हीं विद्वज्जन । ‘ गुरुभाव ’ धरा स्थिरमनें । तुमचें तुटेल भवबंधन । श्रीगुरुराजप्रसादें ॥२३॥
लाधे ज्यासी गुरुप्रसाद । त्यासी प्रपत होय कैवल्यपद । दूरी होईल कामक्रोधमद । साध्य होईल पद - अच्युत ॥२४॥
अवतार याकारणें । घेतला असे नारायणें । साधुजन उद्धरावयाकारणें । अवतरले कैयुगीं श्रीगुरुमूर्ति ॥२५॥
भूमिभार उतरावया । जन्म धरिला श्रीपादराया । दत्तात्रेय - आवधूतरायें । वेष धरिला नर देहीं ॥२६॥
देह धरूनि श्रीगुरुमूर्ति समस्त उद्धरिले जडमति । अवतरले आणि लक्ष्मीपति । केवळ सात्त्विक रूपानें ॥२७॥
जे जे असती भाविक जन । त्यांसी उद्धरी आपण । बळात्कारें जाई त्यांचिया भुवना । श्रीसद्गुरुराजयोगी ॥२८॥
आतां असो हें युक्तीचें कथन । भावें धरा हो सद्गुरुभजन । हातां चढेल उमारमण । श्रीगुरुप्रसादें ॥२९॥
श्रीगुरुप्रसाद लाधे ज्यासी । त्यासी साध्य व्योमकेशी । निवारण करी मोहपाशासी । मग रहाल शाश्वत पदीं ॥३०॥
संसार म्हणिजे भवसमुद्र । यासी करावा निःशेष भद्र । बळकट धरावी भाव मुद्रा । मग पावाल पैलपार ॥३१॥
गुरुभक्ति म्हणिजे कामधेनु । कल्पिलें होय मनकामनु । न धरावा मनीं तुम्ही अनुमानु । शरण रिघावें श्रीगुरुमूर्तीसी ॥३२॥
प्रसन्न होतां श्रीगुरु जाण । बाधों न शके यम आपण । जरी असेल पापक्षोण । लय होईल भरंवसें ॥३३॥
संपर्क होतां अग्नीसी । तृणबणवी होय भस्मसुरसी । तैशा तुमच्या सकळ पापराशी । निःशेष जातील परियेसा ॥३४॥
इति श्रीगुरुचरित्रामृते परमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिद्धनामधारकसंवादे सरस्वतीगंगाधरविरचिते गुरुगीतावर्णनं नाम एकोनपंचाशत्तमोऽध्यायः ॥४९॥
श्रीगुरुदत्तात्रेयार्पणमस्तु ॥ श्रीगुरुदेवदत्त ॥ ॐ ॥ ॐ ॥ ॐ ॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
