अरुता ये बैला । कां रे वेड्या बैला ॥ १ ॥
काय बोले वेडी । कोण उपडितो पेंढी ॥ २ ॥
पेंढी उपटणार तूंचि झाला । पुरता विचार करुनी बोला ॥ ३ ॥
काय बोलतें पशु भांड । देवद्वारीं काय पुजिसी आंड ॥ ४ ॥
काय बेटा बेकूब ढोरगा । हा मोठा शहाणा पोरगा ॥ ५ ॥
असें ढोर नसावें घरीं । आम्हांवाचून तूं भिकारी ॥ ६ ॥
सभाग्यासी काय करावयाचे बैल । यात्रेला कशानें जाईल ॥ ७ ॥
आम्ही ब्राह्मण अनुष्ठानी । नित्य गांजा सुरापानी ॥ ८ ॥
आम्ही नित्य करितों स्नान । वरवर धुतों अंतरीं बकध्यान ॥ ९ ॥
तरी अधिक आमुचा महिमा । शेण सारवावया नाहीं तुम्हां ॥ १० ॥
उगा राहे नाहीं तरी हाणीन रागें । माझीं तिखट आहेत शिंगें ॥ ११ ॥
उठोनी वोझें तुजवर घालीन । वोस रानांत नेऊन पाडीन ॥ १२ ॥
एका जनार्दनीं भलें । तेणें आपुलें स्वहित केलें ॥ १४ ॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
