जोहार जी मायबाप जोहार । मी एकनाथ महार । सांगतों सारासार विचार । तो ऐका की जी मायबाप ॥ १ ॥
गांवामधीं कुळें पांच साराचा । पंचवीस तयांचा विस्तार । जिवाजीचें ठाणें खबरदार । बैसलें की जी मायबाप ॥ २ ॥
गांवास असती चौदा वेशी । खिडक्या शोभती बावीस त्यासी । बुरुज तेरा चौपासी । राखीं द्वारीं बैसले की० ॥ ३ ॥
पांचांचा हा विस्तार । पंचवीस प्रजेचा बडिवार । तेथें जिवाजी हुद्देदार । सारा कारभार करिती की० ॥ ४ ॥
जिवाजीनें करूनि विचार । घेतले हातीं सहा कामगार । दासीसह परिकर । काम करूं लागले की० ॥ ५ ॥
सहा जे ठेविले कामगार । त्यांनीं गांवाचा केला नाहीं विचार । जिवाजीस अष्टाधिकार । देऊनि स्वाधीन केला की० ॥ ६ ॥
ऐसे जहाले सर्व एकाकार । पडला गांवांत अंधकार । शेटे महाजन सरदार । जाती निघून की० ॥ ७ ॥
एका जनार्दनीं म्हणे । जिवाजीचें वोस पडले ठाणें । आलें यमाजीचें धांवणें । नेलें धरून की जी मायबाप ॥ ८ ॥
