सावळी सुरत अशी पाहिली नाही कुठं
माझ्या ग राजसाचं ओठ बारीक डोळ नीट ।
मोठ नी मोठ डोळ जशी लिंबाची टोपणं
शेजीला कशी सांगू रुप कांताचं देखणं ।
रुक्मीनबाई बोल सुभद्राला धाडा मेणा
द्रुपदाबाईची स्वारी रथामधी आधी आणा ।
पहाटेच्या पार्यामंदी कोणी वाजवीला वीणा
काकड आरतीला उभ्या भाऊ बोदल्याच्या सुना ।
पहाटेच्या पार्यामधी कर्णा सुरु झाला
दह्या दुधानं देव न्हाल ।
पहाटेच्या पार्यामंदी कर्णा वाजतो मंजूळ
पांडुरंगाला माझ्या दह्यादुधाची आंघोळ ।
पहिल्या पंगतीला रुक्मीन बैसली रांगूळीला
सावळा पांडुरंग देव गेला आंघोळीला ।
दुसर्या पंगतीला रुक्मीन टाकीती पान
भोजना बैसले बार्शीचे भगवान ।
तीसर्या पंगतीला रुक्मीन वाढीती पोळी
भोजना बैसला अरनगावचा सावता माळी ।
चवथ्या पंगतीला रुक्मीन वाढीती भात
भोजना बैसले पैठणीचे एकनाथ ।
पाचव्या पंगतीला तुपा तळीती मेथी
रुक्मीन बोलती विठ्ठला साधु पंगतीला आले किती ।
आपण गुरु बहिणी देशो देशींची पांखरं
पांडुरंगाच्या माझ्या एका वाफ्याची लेकरं ।
तुझ्या त्या ओसरीला येल लवंगाचा केर
तुझ्या नवतीचा गेला भर ।
लेकीचं चांगूलपण रुप आईन्यात मावेना
बापासारखी माझी मैना ।
चांगुलपणाची लांब गेलीया आवई
बंधुसारखी भावजई ।
नेसली चंद्रकळा तुझी बारीक कंबर
निरी पडली शंभर ।
थोरलं माझं घर घराशेजारी पाणई
सून गवळ्याची ठाणई ।
भाजीमधी भाजी, भाजी बारीक हरबर्याची
माझ्या बंधूजीची नार नाजूक वंजार्याची ।
जाल्या तू ईसवरा तुला सुपारी बांधिली
नवर्या हळद लाविली ।
जाल्या तू इसवरा तुला बक्षी गव्हाचा बा घास
नवरा मोतीयाचा घोस ।
बंधू मी करते याही दीर दाजीबा संगं चला
मांडव नारळीचा पायघडयांची बोली करा ।
बंधू मी करते याही जावा नंदाच्या मेळ्यात
सोन्याची मोहनमाळ सून राध्याच्या गळ्यात ।
घाणा ग भरीयला खंडीभर जीरीयाचा
मंडप हिर्याचा लखलखाट ।
घाणा ग भरीयला खंडीभर गव्हायाचा
मंडप मोत्याचा दणका थोर ।
घाणा ग भरीयला खंडीभर बाजरीचा
मंडप देवाचा शोभीवंत ।
