माझ्या ग अंगणात निशीगंध हे बांधणीला

दृष्ट झाली का चांदणीला ।

माहेराला जाते ऊंच पाऊल माझं पडे

मायबाप माझे गंगासागर येती पुढे ।

कोल्हापूर ग शहर दोन्ही बाजूला पानमळा

राजस अंबाबाई पूजा घेते तिन्ही वेळा ।

कोल्हापूर ग शहर दोन्ही बाजूंनीं तांबट

अंबाबाईच्या पूजेला नित्य चांदीचे ताट ।

दसरा दिवाळी वरषाचे दोन सण

नको करु माझ्याविण वयनीबाई ।

सासूचा सासूरवास रडवितो पदोपदी

लेक थोराची बोलेना कोणाशी परि कधी ।

चंदनासारखी देह मी झिजवीन

लेक तुमची म्हणवीन बाप्पाजी हो ।

मामाच्या रे घरा नको जाऊ कामावीण

येऊ दे बोलावणं गोपूबाळ ।

भरताच्या पाठीवर राम फिरवितो हात

बारा वरसांचे कष्ट केले दूर भाऊराया ।

भूक लागली पोटाला भूकबाई दम धर

पाण्याच्या वाटेला माझ्या माऊलीचे घर ।

जावई माझा सौदागर गुणाचे जायफळ

माझी बाई आहे लवंग आगजळ ।

सासू सासर्‍याला मैना माझी आवडली

धण्याची कोथिंबीर गुणाला निवडली ।

वाटेवरचं शेत काटया लावूनी केले बंद

अगचूर नार काय करतील भाऊबंद ।

नवतीचे नारी तुझा नवतीचा बोभाटा

पुढे चाले गाडा, मागे उडतो फुपाटा ।

माळी हाकी मोटा, माळीण देई बारं

दोहींच्या विचारांनी मळा झाला हिरवागार ।

औत्यापरीस मोटकार्‍याची आरोळी

चपळ तुझे बैल पाणी मावेना थारोळी ।

बापाने दिल्या लेकी, कणगी पाहिल्या दाणीयाच्या

भावाने दिल्या बहिणी, विहीरी पाहिल्या पाणीयाच्या ।

पाऊस नाही पाणी, गंगा कुणीकडून आली

माऊलीची माझ्या अवचित भेट झाली ।

पाऊस पाण्याची आली अगूठ रेटून

चाल माझे बाई येऊ आईला भेटून ।

पाटलाच्या मुला पाटलकी गाजवावी

तान्हया बाळासारखी रयत वागवावी ।

माझिया मळ्या नको जाऊ कळवंतणी

पुरूषावाचुनी केळी झाल्या बाळंतणी ।

अहेव मरण मला सोमवारी यावं

आता बाळा माझ्या वाजंत्री लाव ।

लावणीचा गळा नको लावू मोटवरी

डोई भाकरीच्या पाटया उभ्या नारी वाटेवरी ।

उभी राहून बांधावरी काय घेते खडाखडी

बहीण नाही भावा पाठीचा तुझ्या गडी ।

पहिल्या कामाची लेखणी माझ्या हाती

मला शिकवाया बया पंतोजी झाली होती ।

बहिण भावंडाचा कोणी झगडा सोडीना

अंतरींची माया चिखल पाण्यास सोडीना ।

जावई आपला जाऊन बसला लोकात

पोटींचा पुत्र पाणी घालतो मुखात ।

काळी चंद्रकळा चापून चोपून नेसावी

दुबळ्या आईला लेक चंचल नसावी ।

माझ्या माहेरीचा बागवान आला बाई

सातपुडी आंबा त्याची लवंगीवानी कोई ।

पाया पडल्यानं नाही कपाळ झिजत

जात्या कुळींच्या नारीला नाही सांगावं लागत ।

तुझा माझा देव एकच आहे बळी

आता माझे बाई समाईक भरु तळी ।

नागपंचमीच्या दिशी नाग निघाला खेळाया

कोण्या पापिणीनं गहू काढीले दळाया ।

जात ओढू ओढू पोटाला पडे पिळा

सासुरवाशीणीला जामीन झाला विळा ।

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel

Books related to ओवी गीते : इतर


महाराष्ट्राचे शिल्पकार
देवी आरती संग्रह
कविता संग्रह
शिव-परिवार प्रतिमेचे रहस्य
ओवी गीते : स्त्रीजीवन
भारताची महान'राज'रत्ने
 भवानी तलवारीचे रहस्य
कविता संग्रह : संजय सावळे 4
संभाजी महाराज - चरित्र (Chava)
ओवी गीते : मुलगी
Indian Agriculture
ओवी गीते : भाविकता
ओवी गीते : बंधुराय
ओवी गीते : समाजदर्शन
ओवी गीते : सोहाळे