भगवंतावर पूर्ण निष्ठा ठेवून प्रपंचात आपले कर्तव्य केले तर आम्हाला केव्हाही दुःख करण्याची वेळ येणार नाही . आमच्याकडे आठवड्याचा बाजार असतो . एक नवरा - बायको असे बाजाराला गेले होते . संध्याकाळ झाली . त्यांचे घर फार लांब होते . ती दोघे आपसात बोलत होती की , " आता उशीर झाला आहे , रात्रीचे जाणे नको . तेव्हा आज इथेच राहू आणि सकाळी जाऊ . " त्यांचे बोलणे दोन लबाड माणसांनी ऐकले . ते त्यांना म्हणाले , " तुम्ही का घाबरता ? आम्ही बरोबर आहोत ना ! आम्हाला तुमच्या पुढच्या गावाला जायचे आहे . आम्ही रामासाक्ष सांगतो आहो ; तेव्हा आपण जाऊ या . " या नवराबायकोला ती माणसे वाईट आहेत असे वाटले नाही . पुढे एका दरीत गेल्यावर , त्या लोकांनी त्या बाईच्या नवर्‍याला झाडाला बांधले आणि त्या बाईच्या अंगावरचे दागिने काढून घेतले . पुढे त्या बाईच्या पदराला हात लावताच ती बाई रामाचा धावा करुन म्हणाली , " रामा ! मी या लोकांच्या विश्वासावर आले नाही , त्यांनी तुझी साक्ष ठेवली , तुझी शपथ वाहिली , त्या शपथेच्या विश्वासावर मी आले . माझे रक्षण करणारा आता तूच आहेस ! " एवढ्यात बंदुकीचे आवाज झाले , आणि दोन शिपाई तिथे धावत आहे . तेव्हा चोर पळून गेले आणि त्या शिपायांनी त्यांना मुक्त केले , त्यांचे दागिने आणि सामान त्यांना दिले , आणि त्यांना घरी पोहोचवले . घरी गेल्यावर ती बाई म्हणाली , " तसे जाऊ नका , थोडे गूळपाणी घेऊन जा . " ते म्हणाले , " नको , आम्हाला फार कामे आहेत . " ती म्हणाली , " थांबा जरा , मी आत्ता आणतेच . " म्हणून ती आत वळली , तेवढ्यात ते गुप्त झाले . निष्ठा ही अशी पाहिजे . आजवर कितीकांच्यावर किती बिकट प्रसंग आले असतील , परंतु त्यांच्या निष्ठेमुळेच ते त्यातून पार पडले .
सगुणभक्तीचा जर काही मोठा फायदा असेल तर तो हा की , जेव्हा आपण रामाच्या पायावर डोके ठेवतो तेव्हा आपल्या भावना उचंबळून येतात . अशा वेळी आपण रामाला सांगावे , " रामा , आता तुझ्याशिवाय मला कोणी नाही . मला तू आपलासा करुन घे . मी अवगुणी असेन , पण तू माझा अव्हेर करु नकोस . मी तुला शरण आलो आहे . " आपल्या स्वभावामध्ये भगवंताच्या श्रद्धेपासून उत्पन्न झालेला धिमेपणा म्हणजे धीर पाहिजे . जो भगवंतावर निष्ठा ठेवील त्याच्यावर सार्‍या जगाची निष्ठा बसेल . लोक देवालासुद्धा बाजूला करतात आणि अशा निष्ठावान मनुष्याला भजतात . निष्ठेचा परिणाम फार आहे .
