ज्या लोकाची निजस्थिती । शुद्धसत्वजन वर्तती । रजतममिश्रित गती । ज्या लोकाप्रती असेना ॥६९॥
नवल ते लोकींचा ठसा । बाल्यतारुण्यवृद्धदशा । नाहीं तेथें तिन्ही वयसा । क्षय आहे कैसा हें नेणिजे ॥७०॥
तेथें समूळ माया नाहीं । मा कलिविक्रम कैंचा ते ठायी । मोहलोभादिद्वेष पाही । मायेच्याठाई वर्तती ॥७१॥
उगमीं वाकडी लागे नेटें । तेणें नदनदीपूर लोटे । तेवीं माया विषयसंघट्टें । चढणी नेटेपाटें मोहादिदशा ॥७२॥
जेथें उगम नाही मायेचा । तेथें रागदशे ठाव कैंचा । परमानंदें पूर्ण साचा । हरिप्रियांचा समूह नांदे ॥७३॥
भक्तिप्रतापें जे आथिले । यालागी ते देवदैत्यी पूजिले । मायामोहातीत जाहले । अढळ बैसले वैकुंठी ॥७४॥
देवाची माया ऋद्धिसिद्धी । दैत्यांची माया विघ्नें ब्राधीं । भक्त नढळतीच दृढबुद्धी । जिणोनी उपाधि पूज्य झाले ॥७५॥
शोधिती सत्त्व अतिसात्विकें । जे हरिभक्त हरिप्रेमाधिकें । जे झाले श्रीहरिसारिखे । त्यांचें स्वरुप सुखें शुक सांगे ॥७६॥
