तांस्तथैवावृतान्शिग्भिर्मृत्युग्रस्तान्विचेष्टतः ।
स्वयं च कृपणः शिक्षु पश्यन्नप्यबुधोऽपतत् ॥७१॥
ऐसें बोलोनि केलें काये । मृतस्त्रीपुत्रांकडे पाहे ।
काळपाशीं बांधिली आहे । चेष्टा राहे निःशेष ॥२५॥
ऐसें देखतांही अबुद्धी । विवेकें न धरीचि बुद्धी ।
आपण जाऊनि त्रिशुद्धी । जाळामधीं पडियेला ॥२६॥
मेल्या मागें मरणें । देखों हेंचि सर्वांसी करणें ।
परी जन्ममृत्यु निवारणें । हा स्वार्थु कवणें न धरिजे ॥२७॥
पहा पां स्त्रीपुत्राकारणें । आपुलाही जीवू देणें ।
परी भगवत्पदवी साधणें । हें न मने मनें सर्वथा ॥२८॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
