सुप्तस्य विषयालोको ध्यायतो वा मनोरथः ।
नानात्मकत्वाद् विफलस्तथा भेदात्मधीर्गुणैः ॥३॥
स्वप्न आणि मनोरथ । मनोमात्रविलासित ।
ते निद्रितासी सत्य पदार्थ । मिथ्या होत जागृतीं ॥८६॥
तैसें कामनेचेनि उल्हासें । इंद्रियांचेनि सौरसें ।
उभय भोगपिसें । नाथिलें वसे बुद्धीसी ॥८७॥
शिंपी शिंपपणें असे । धनलोभ्या रुपें भासे ।
तेवीं विषयाचेनि अभिलाषें । भेदपिसें नसतेंचि ॥८८॥
स्वप्नीं देखिलें आत्ममरण । जागृतीं मिथ्या म्हणे आपण ।
तैसा स्वरूपीं जागा जाल्या जाण । जन्ममरण त्या नाहीं ॥८९॥
जंववरी भेदाची भेदसिद्धी । तंववरी जन्ममरण बाधी ।
भेदु मिथ्या जालिया त्रिशुद्धी । अभेदीं बाधी तें नाहीं ॥९०॥
तो भेदु कैसेनि तुटे । निजस्वरूप कैसेनि भेटे ।
ते अर्थी साधन गोमटें । ऐक चोखटें विभागें ॥९१॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
