य एतच्छ्र्द्धया नित्यमव्यग्रः श्रृणुयान्नरः ।
मय भक्तिं परां कुर्वन्, कर्मभिर्न स बध्यते ॥२८॥
असो न करवे अध्ययन । तरी श्रद्धायुक्त सावधान ।
करितां एकादशाचें श्रवण । कर्मबंधन बाधीना ॥५९॥
अति श्रद्धेनें केलें श्रवण । त्याहूनि दृढ व्हावें मनन ।
मननेंवीण तें नपुंसक जाण । ब्रह्मप्राप्ति पूर्ण फळेना ॥४६०॥
संपलिया कथाश्रवण । मनींचें संपावें ना मनन ।
जैसें लोभियाचें धन । हृदयीं आठवण सर्वदा ॥६१॥
जैसें जैसें कीजे श्रवण । तैसें तैसें लागे मनन ।
मननानुसारें भजन । ’पराभक्ती’ जाण उद्बोधे ॥६२॥
आर्त जिज्ञासु अर्थार्थी । यांची सांडोनिया स्थिती ।
उल्हासे माझी चौथी भक्ती । जितें ’परा’ म्हणती सज्ञान ॥६३॥
पराभक्तीचें माझें भजन । क्रियामात्रें निजात्मदर्शन ।
यालागीं मद्भक्तांसी जाण । कर्मबंधन बाधीना ॥६४॥
हें असो अतिगुह्य बोलणें । येणें एकादशाचेनि श्रवणें ।
’मी तरेन’ हा विश्वास जेणें । अंतःकरणें दृढ केला ॥६५॥
दृढ विश्वास मानूनि पाहीं । जो लोधला श्रवणविषयीं ।
माझी भक्ती त्याच्या ठायीं । दवडितां पाहीं घर रिघे ॥६६॥
घर रिघोन भक्ति निष्काम । भक्तांचें निर्दळी सकळ कर्म ।
या नांव ’पराभक्ति’ परम । विश्रामधाम श्रवणार्थ्यां ॥६७॥
एकादशाचें श्रद्धा श्रवण । करितां एवढा लाभ पूर्ण ।
श्रवणें उपजे माझें भजन । भजनें भक्तजन निर्मुक्त ॥६८॥
असो पां इतरांची वार्ता । म्यां तुज निरुपिली जे ज्ञानकथा ।
ते तुझिया निश्चितार्था । काय तत्त्वतां प्रतिबोधली ॥६९॥
