कां रे जाशी मज त्यजुनी ?
तुजसाठीं मीं जनका त्यजिलें, त्यजिली माझी प्रिय जननी.
तुजसाठीं मी स्वसुखा भुललें, जपलें तुजला दिनरजनीं.
विश्वासानें ह्र्दय दिलें हें; कैशी करिशी ही करणी ?
वैभवकालीं जमलिं पांखरे; स्थिर मी, गेलीं तीं उडुनी.
तव सुखदुःखी स्थिर जी अबला त्या मज टाकिशि कां म्हणुनी
धरिली तुझी कांस सख्या; मीं' तनमन अर्पियलें चरणी.
अपराधहि तरि काय असा मम ? लोटिशि मजला तमिं महनीं !
प्रथम पेरिली साखर कैशी ! हा हा ! फसलें तव वचनीं !
कठिण कसें हें ह्रदय तुझें रे ! नाहीं माया काय मनीं ?
निश्चल गिरिसम केवि उभा तूं? जाती माझे असु निघुनी !
प्राणसख्या, का फिरविशि डोळे ? ओढिति असु ते कुडिमधुनी.
फोडुनि पाहीं ह्रदय अधीं हें भरलें प्रेमें किति अजुनी !
ओत, पाज विष ! भीशि कशाला ? याहुनि वधणें काय जनीं ?
तुजवांचुनि मी केवि जगुं जगीं ? बुडविन दुःखा मी मरणीं.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
