उगिच काय बुल्बुला ऽ, शिणविशी गळा ?
भरुनि तान कोमला बघसि कंटका मला ?
रिझवितोस कां मला ? रुतुनि मात्र कोमला
दगड रिझव जा, तुला तनु करीं न विव्हला-
साधतां कला. पळ ! न हो खुळा.
उगिच कंठ फोडिशी, प्रीतिचा सुके झरा
ह्रदय मात्र फाडिशी, ह्रदयिं; देइं उत्तरा
रमणि-वाणि आणिशी कवण ? जा करीं त्वरा
स्मरणिं मंजुळा ! उडुनि सुस्थळा,
उकलिते इथे कळी उपवनीं जिथे किती
नच गुलाबपाकळी नव गुलाब हासती.
जी धरील ह्रत्स्थळीं दे झराहि हुंकती
गीति कोमला. झुळूझुळू तुला.
मधुर येथली कळी सदन हें स्मशान गा !
कधिंच जाण वाळली, काष्ठ मी, रहा उगा.
चुकलि दृष्टि का खुळी ? भुलुं नको, न येथ गा;
बघशि कां मला ? परत आपुला !
तुझि कट्यार चोच ती,
ह्रदयिं तीव्र खोच ती !
पोचवीं जिथे सती
झणिं सख्या, मला.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
