प्रेमोत्कर्ष मनें परस्पर जयीं आकर्षितो भूवरी
तेव्हां काय घडे महाकविसही तेंये कसें सांगतां ?
जन्मा प्रेमिजनाचियाच बघणें जाऊनिया तें स्वता;
वंध्येला प्रसवाचिया वद कळा कैशा कळाव्या तरी ?
माळा व्याकुळ ही गळ्यांतिल करी, होई पळाचें युग,
सांगूं काय, अफाट ये जरि नदी दोघांमधें आडवी,
ओढोनी जणुं का लगाम फिरवी भीती तयांना मग.
आशा, प्रीति फळा न येउनि जरी मृत्यूच नेई लया
,
हा हा हा ! मग काय दुर्गति घडे योगें उरे त्या उरीं
होवोनी भडका हलाहलविषें सांगूं कसें तें तरी ?
देवा रे, जगतांत शांतविल का दाहास कांहींहि या ?
सार्या रौखयातना पुरवती, दुःसह्य ही दुर्गती !
वैर्यालाहि न दे हरी ! कुणि तरी पाडील का विस्मृती ?
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
