क्षण सुवर्ण-कण झाले रमणा,

स्पर्शली तुझी न कळत करुना. ध्रु०

स्पर्शक्षम हे सगुण जरी क्षण

कळे न त्यांचें मोल मला पण,

घरीं लोळत जसे रजःकण

तुज रे चिंता अशरण-शरणा. १

मिळे पारखी तुझ्या दयेनें

तो शोधुनि वेंचोनि तयां ने,

हार रचुनि अर्पिला तयानें

रे जनतारूप तुझ्या चरणां. २

दयाघना पारख्या माझिया,

रमण-मंदिरीं रुजू तव दया;

उपकृति गाऊं फुका कासया ?

जाणतो तोच तव थोरपणा. ३

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel