त्या दारावरुनी कोण निघे ?
वाराही चोरापरी रिघे. ध्रु०
निद्रारस संध्या न शिंपडे,
चंद्र शांतिचा सडा न तिकडे
करुनी निसटे चोरसा गडे,
नभ उघडुनि डोळे कधिं न बघे. १
सुवास-सुरिं गे फुलें न गाती,
परस्परीं नच कधिं कुजबुजती,
सुखदुःखाच्या गोष्टि न करिती,
यम घुमटीं काळी घोंगडि घे. २
तिथे न मानव, भुतेंच जमती,
न कळे खिदळति किंवा झुंजति,
नाण्याच्या नादावर नाचति,
गे विचित्र चाळे ते अवघे ! ३
आपण फिरकूं तिथे न सुंदरि,
बसोनि राहूं गे घरचे घरिं,
घरींच घुमवूं गोड बांसरी,
कधिं नांवही न त्या घरचें घे. ४
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
