घातली एकदा अतां उडी,
रे, बुडव लाव वा पैलथडी ! ध्रु०
साहस म्हण कीं पोरपणा म्हण,
पण गेली ती परते न घडी. १
मोह अचानक पडे मजवरी,
खर्कन पदरचि गळे पळांतरिं,
नग्नचि झालेंन कळत सत्वरि,
तूं घाल शाल, टाकीं उघडी. २
आतां कैचें मागें वळणें ?
तुजसह लाटांवरि रे झुलणें,
तुझ्यासमोरचि जगणें मरणें,
तूं नाविक आतां तूंच गडी. ३
सर्वस्वी रे अपराधी मी,
लबाड म्हण कीं म्हण साधी मी,
विचार केला नच आधीं मीं,
तूं क्षमा करीं अथवा ताडीं. ४
आतां कांहिं न रे माझ्या करिं,
सर्वस्वी रे भार तुजवरी,
मार तार ! छळ करीं ! प्रीति करिं !
घेतली तुझ्या मीं उरीं बुडी.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
