खुप शिकून रे बाळा
गेलास घरापासून लांब
तू झालास मोठा साहेब
पण अजूनही गावाकडं
वाट बगती तुझं माय- बाप
तुझ्या जन्मासाठी रे किती सोसल्या होत्या कळा
असा कसा तोडून गेलास
माय-बापाचा रे लळा
तुझ्या शिक्षणापाई किती
खटाटोप घेतला
तू शिकावास म्हणून
चिमटा काढला पोटाला
बाप अजून फेडितो तुझ्या
शिक्षणाची सावकाराची उसणी
माझ्या अंगची जाता जाईनात दुखणी
शेतामधी राब-राबून मोडलं माझं कंबर
एकदा येऊन खाऊन जा
मायच्या हातचं पिठलं भाकर
तू नाहीस तर बाळा
घरपण नाही रे घराला
पण विसरु नको यायला
दहन द्यायला आमच्या सरणाला
मेल्यावर तर बगावयास
येऊन जा रे बाळा
नाहीतर पिंडाला आमच्या
शिवणार नाही कावळा
शेवटच एकदाच बघायला येरे बाळा........
अभिजीत मस्कर
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
