श्रीगुरुदत्ता कांकड आरती ओवाळित आतां । तुजला ओवाळित आतां ।

भावें ओवाळित आतां । निद्रातीत जागृत असतां न येचि उठवितां ॥ध्रु०॥

माया वस्त्रांतुनि हे चिंधी सांपडली मजला । नरतनु सांपउली मजला ।

अवचित सांपडली मजला । वाया न जाऊं द्यावी म्हणुनी काकडा केला ॥१॥

विद्या अविद्या द्वैत उठतां त्रिपुटी उद्‌भवली । मायिक त्रिपुटी उद्‌भवली ।

सद्वस्तूचें स्मरणहि नसतां पीळ पडुनि गेली ॥२॥

मोहरुपें स्नेंहांत बुडवुनि ज्योती लावियली । स्वयंज्योती लावियली ।

परंज्योती लावियली । पाहुनि सद्‌गुरु बाबा राम म्हणे निशा सरली ॥३॥