आम्ही तो जातीचे आहेती महार । तुम्हीं तो थोर उंच वर्ण ॥१॥
अन्नपाणी देता निंदितील जन । करतील ताडण मजलागीं ॥२॥
ऐंकोनियां मात येरू बोले वचन । यातीसी कारण नाही मज ॥३॥
माझा तूं वाचवी अन्न देऊनि प्राण । पुढील कारण पाहूं नको ॥४॥
ऐकोनी उत्तर सोयरा उठली । घरामध्यें आली लवलाहीं ॥५॥
दही आणी भात घेतला वाटीभरीं । आणोनिया करीं दिला तिने ॥६॥
वंका म्हणे हरी खावोनी तुष्टला । म्हणे माग मला देतों तुज ॥७॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
