शुद्ध बोजा धान्य आडसुनी ....। पाखडोनी काढी भूस सर्व ॥१॥
निसोनियां बाई सांडीं सर्व खडे । करुनियां झाडे संचितावे ॥२॥
देउनियां घाव मागतों गोंडाळ । वेंचुनी समूळ रज काढीं ॥३॥
घोळुनियां घोळ ठेवीं एकसवा । सांचुनियां द्यावा घाव त्यासी ॥४॥
आंतील जो कण तयामाजी रेती । वेंचूनी अप्रती त्यागावी ते ॥५॥
तुका म्हणे तेव्हां दळणा सारिला । नाहीं तरी केला लाज फार ॥६॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
