अवघे सुखाची सांगाती । दु:ख होतां पळतीं आपोआप ॥१॥
भार्या पुत्र भगिनी माता आणि पिता । हे अवघे सर्वथा सुखाचेचि ॥२॥
इष्ट आणि मित्र स्वजन सोयरे । सुखाचे निर्धारिं आप्तवर्ग ॥३॥
अंतकाळी कोण नये बरोबरी । म्हणतसे महारी चोखियाची ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.