९७.
पांडुरंग दास । म्हणती सांभाळी ब्रीदास ॥ १ ॥
नाहीं भाव आंगीं । भूषण मिरवितो जगीं ॥ २ ॥
व्रत आचरण । नाहीं केलें तुझें ध्यान ॥ ३ ॥
स्थिर नाहीं मन । सदा विषयाचें ध्यान ॥ ४ ॥
सेना आहे अपराधी । सांभाळावें कृपानिधी ॥ ५ ॥
९८.
स्तुति करूं ऐसा नाहीं अधिकार । शिणला फणिवर वर्णवेना ॥ १ ॥
तेथें मी सरता होईन कैशापरी । वर्णावया हरी कीर्ति तुझी ॥ २ ॥
आठराही भागले सहाही शीणले । चार्ही राहिले मौन्यची ॥ ३ ॥
रुक्मादेवीवरें अंगिकार केला । निवांत राहिला सेना न्हावी ॥ ४ ॥
९९.
वेद वर्णिता शीणला । मग मौन्यची राहिला ॥ १ ॥
तेथें माझी वैखरी । कैशी पूर्ण पावे हरी ॥ २ ॥
नेणती गोरा कीं सावळा । त्याचि न कळेचि लीला ॥ ३ ॥
हा सगुण कीं निर्गुण । गुणातीत परिपूर्ण ॥ ४ ॥
माथा ठेऊनि चरणीं । सेना पाहे विलोकुनी ॥ ५ ॥
१००.
धन्य धन्य दिन । तुमचें झालें दरुषण ॥ १ ॥
आजि भाग्य उदया आलें । तुमचें पाऊल देखिलें ॥ २ ॥
पूर्व पुण्य फळा आलें । माझें माहेर भेटलें ॥ ३ ॥
सेना म्हणे झाला । धन्य दिवस आजि भला ॥ ४ ॥
१०१.
माझें अंतरीचें । जाणें पांडुरंग साचें ॥ १ ॥
जीवभाव त्याचे पायी । ठेउनी कांहीं न मागों ॥ २ ॥
सुख संत समागम । घेऊं नाम आवडी ॥ ३ ॥
सेना म्हणे चुकलों साचें । आणिक वाचे न सेवी ॥ ४ ॥
१०२.
देई मज जन्म देवा । करीन सेवा आवडी ॥ १ ॥
करीन संतांचें पूजन । मुखीं नाम नारायण ॥ २ ॥
असो भलते ठायीं । सुख दुःखा चाड नाहीं ॥ ३ ॥
मोक्षं सायुज्यता । सेना म्हणे जिवा चित्ता ॥ ४ ॥
१०३.
नाम साधनाचें सार । भवसिंधु उतरी पार ॥ १ ॥
तिहीं लोकीं श्रेष्ठ । नाम वरिष्ठ सेवी हें ॥ २ ॥
शिवभवानीचा । गुप्त मंत्र आवडीचा ॥ ३ ॥
सेना म्हणे इतरांचा । पाड कैचा मग येथें ॥ ४ ॥
१०४.
त्रैलोक्य पाळतां । नाहीं उबग तुमच्या चित्ता ॥ १ ॥
तया आमुची चिंता । नसे काय रुक्मिणीकांता ॥ २ ॥
दुर्दर राहे पाषाणांत । तया चारा कोण देत ॥ ३ ॥
पक्षी अजगर । तया पाळी सर्वेश्वर ॥ ४ ॥
सेना म्हणे पाळुनी भार । राहिलों निर्धार उगाची ॥ ५ ॥
१०५.
म्हणवितो विठोबाचा दास । शरण जाईन संतास ॥ १ ॥
सदा सुकाळ प्रेमाचा । नासे मळ दुष्ट बुद्धीचा ॥ २ ॥
ऐकत हरिचें कीर्तन । अभक्ति भक्ति लागे ज्ञान ॥ ३ ॥
उभा राहे कीर्तनांत । हर्षे डोले पंढरीनाथ ॥ ४ ॥
सेना म्हणे हें सुख । नाहीं ब्रह्मयासी देख ॥ ५ ॥
१०६.
आम्ही वारीक वारीक । करूं हजामत बारीक ॥ ५ ॥
विवेक दर्पण आयना दाऊं । वैराग्य चिमटा हालऊं ॥ २ ॥
उदक शांती डोई घोळूं । अहंकाराची शेंडी पिळूं ॥ ३ ॥
भावार्थाच्या बगला झाडूं । काम क्रोध नखें काढूं ॥ ४ ॥
चौवर्णा देऊनी हात । सेना राहिला निवांत ॥ ५ ॥
१०७.
स्वर्गीचे अमर मागताती देवा । संताची सेवा करावया ॥ १ ॥
पंढरीचें सुख देखोनी नयनी । करिती विनवणी जोडुनी हात ॥ २ ॥
चारी मुक्ति तेथें हिंडती दीनरूप । येऊं नेदी समीप कोणी तया ॥ ३ ॥
धिक्कारुनी तया घालिती बाहेरी । मागुती पायावरी लोळताती ॥ ४ ॥
वैष्णव शरण येती काकुळती । आमुची ती गती काय सांगा ॥ ५ ॥
या सुखाचा थेंबुटा नमी ब्रह्मादीकां । तेथें देखा सरता झाला ॥ ६ ॥
१०८.
सुखें घालीं जन्मासी । हेंचि बरें कीं मानसीं ॥ १ ॥
वारी करीन पंढरीची । जोडी साची ही माझी ॥ २ ॥
हरिदासाची करीन सेवा । तेणें सुख फार जीवा ॥ ३ ॥
सेना म्हणे सर्व संग । केला त्याग यासाठीं ॥ ४ ॥
१०९.
ही माझी मिरासी । पांडुरंग पायापासी ॥ १ ॥
करीन आपुलें जतन । वागवितों अभिमान ॥ २ ॥
जुनाट जुगादीचें । वडिलें साधियेलें साचें ॥ ३ ॥
सेना म्हणे कमळापती । पुरातन हे माझी वृत्ती ॥ ४ ॥
११०.
स्वहिताकारणें सांगतसे तुज । अंतरीचें गुज होतें कांहीं ॥ १ ॥
करा हरीभजन तराल भवसागर । उतरील पैलपार पांडुरंग ॥ २ ॥
कृपा नारायणें केली मजवरी । तुम्हालागीं हरी विसंबेना ॥ ३ ॥
सेना सांगूनियां जातो वैकुंठासी । तिथि ते द्वादशी श्रावणमास ॥ ४ ॥
