अंतरीच शोधतो तुझ्या
श्वासागणिक श्वासांना,
कसा थोपवू तुजसाठी
मावळत्या सांज किरणांना...
बेमान झाल्या वाटा
रानात हरवून पावलांना,
घे सामावून ओल्या
भिजलेल्या रानांना...
बरसू दे पुन्हा नव्याने
मृगतल्या त्या सरींना,
हातात हात आपले
चिंब ओले होतांना
गारवा बनून झोंबतो
झेलतो कधी स्पंदनांना,
पुन्हा आठवतो तुज
दर्पणात पाहून आसवांना...
संजय सावळे
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
