आरति विरति पापा मज्जपाना च संयमो।
अप्पमोदा च धम्मेसु एतं मंगलमुत्तमं।।७।।
पाप कर्मांला कंटाळून त्याजपासून दूर राहणें, मद्यपानाविषयीं मनाचा संयम करणें व कुशल (पुण्य) कर्मांत दक्ष असणें,हीं उत्तम मंगलें होत.
गारवो च निवातो च संतुट्ठि च कतञ्ञुता।
कालेन धम्मस्सवणं एतं मंगलमुत्तमं।।८।।
सत्पुरूषांचे गौरव करणें, नम्रभावानें वागणें, संतुष्ट असणें, कृतज्ञ असणें आणि वेळोवेळीं धर्मोपदेश ऐकणें, हीं उत्तम मंगलें होत.
खंति च सोवचस्सता समणानं च दस्सनं।
कालेन धम्मसाकच्छा एतं मंगलमु्त्तमं।।९।।
क्षांति (सहन करणें), गोड बोलणें, श्रमणांची भेट घेणें आणि धर्मिकविषयावर वारंवार संभाषण करणें, हीं उत्तम मंगलें होत.
तपो च ब्रह्मचरियं च अरियसच्चन दस्सनं।
निब्बाणसच्छिकिरिया च एतं मंगलमुत्तमं।।१०।।
तपश्चर्या, ब्रह्मचर्य, चार आर्यसत्यें जाणणें व निर्वाणाचा साक्षात्कार करून घेणें, हीं उत्तम मंगलें होत.
फुट्ठस्स लोकधम्मेहि चित्तं यस्स न कंपति।
असोकं विरजं खेमं एतं मंगलमुत्तमं ।।११।।
(लाभ आणि हानि, यश आणि अपयश, निंदा आणि स्तुति, सुख आणि दु:ख ह्या आठ) लोक स्वभावांशीं संबंध झाला असतां ज्याचें चित्त न कांपतां शोकरहित, निर्मळ व सुखरूप राहतें त्याचें तें कृत्य उत्तम मंगल होय.
एतादिसानि कत्वान सब्बत्थ अपराजिता।
सब्बत्थ सोत्थिं गच्छन्ति तं तेसं मंगलमुत्तमं।।१२।।
वर सांगितलेल्या मंगलाचें आचरण करून कोठेंहि पराभव न पावतां जे खस्ति सुख मिळवितात, त्यांचें तें कृत्य उत्तम मंगल जाणावें.
अप्पमोदा च धम्मेसु एतं मंगलमुत्तमं।।७।।
पाप कर्मांला कंटाळून त्याजपासून दूर राहणें, मद्यपानाविषयीं मनाचा संयम करणें व कुशल (पुण्य) कर्मांत दक्ष असणें,हीं उत्तम मंगलें होत.
गारवो च निवातो च संतुट्ठि च कतञ्ञुता।
कालेन धम्मस्सवणं एतं मंगलमुत्तमं।।८।।
सत्पुरूषांचे गौरव करणें, नम्रभावानें वागणें, संतुष्ट असणें, कृतज्ञ असणें आणि वेळोवेळीं धर्मोपदेश ऐकणें, हीं उत्तम मंगलें होत.
खंति च सोवचस्सता समणानं च दस्सनं।
कालेन धम्मसाकच्छा एतं मंगलमु्त्तमं।।९।।
क्षांति (सहन करणें), गोड बोलणें, श्रमणांची भेट घेणें आणि धर्मिकविषयावर वारंवार संभाषण करणें, हीं उत्तम मंगलें होत.
तपो च ब्रह्मचरियं च अरियसच्चन दस्सनं।
निब्बाणसच्छिकिरिया च एतं मंगलमुत्तमं।।१०।।
तपश्चर्या, ब्रह्मचर्य, चार आर्यसत्यें जाणणें व निर्वाणाचा साक्षात्कार करून घेणें, हीं उत्तम मंगलें होत.
फुट्ठस्स लोकधम्मेहि चित्तं यस्स न कंपति।
असोकं विरजं खेमं एतं मंगलमुत्तमं ।।११।।
(लाभ आणि हानि, यश आणि अपयश, निंदा आणि स्तुति, सुख आणि दु:ख ह्या आठ) लोक स्वभावांशीं संबंध झाला असतां ज्याचें चित्त न कांपतां शोकरहित, निर्मळ व सुखरूप राहतें त्याचें तें कृत्य उत्तम मंगल होय.
एतादिसानि कत्वान सब्बत्थ अपराजिता।
सब्बत्थ सोत्थिं गच्छन्ति तं तेसं मंगलमुत्तमं।।१२।।
वर सांगितलेल्या मंगलाचें आचरण करून कोठेंहि पराभव न पावतां जे खस्ति सुख मिळवितात, त्यांचें तें कृत्य उत्तम मंगल जाणावें.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
