पाली भाषेत :-
१३८ सो यसं परमं पत्तो मातंगो यं सुदुल्लभं।
आगच्छुं तस्सुपट्ठानं खत्तिया ब्राह्मणा बहू।।२३।।
१३९ सो देवयानमारुय्ह विरजं सो महापथं२ ।
कामरागं विराजेत्वा ब्रह्मलोकूपगो अहु।
नं नं जाति निवारेसि ब्रह्मलोकूपपत्तिया।।२४।।
१४० अज्झायककुले जाता१ (१ अ.- ‘अज्झायका कुले जाता’ ति पि पाठो.) ब्राह्मणा मन्तबन्धुनो।
ते च पापेसु कम्मेसु अभिण्हमुपदिस्सरे।।२५।।
१४१ दिट्ठे व धम्मे गारय्हा संपराये च दुग्गतिं
न ते जाति निवारेति दुग्गच्चा गरहाय वा।।२६।।
१४२ न जच्चा वसलो होति न जच्चा होति ब्राह्मणो।
कम्मुना वसलो होति कम्मुना होती ब्राह्मणो ति।।२७।।
एवं वुत्ते अग्गिकभारद्वाजो ब्राह्मणो भगवन्तं एतदवोच- अभिक्कन्तं भो गोतम...पे.... धम्मं च भिक्खुसंघं च। उपासकं मं भवं गोतमो धारेतु अज्जतग्गे पाणुपेतं सरणं गतं ति।
वसलसुत्तं निट्ठितं।
मराठीत अनुवाद :-
१३८. त्या मातंगाला अत्यंत श्रेष्ठ आणि अत्यंत दुर्लभ यश मिळालें. त्याच्या सेवेला पुष्कळ क्षत्रिय आणि ब्राह्मण हजर असत. (२३)
१३९. निष्पाप व श्रेष्ठपथवर्तीं देवयानांत बसून व विषय-वासनेचा क्षय करून तो ब्रह्मलोकास गेला. ब्रह्मलोकीं जन्मण्याला त्याला त्याची जात आड आली नाही. (२४)
१४०. स्वाध्याय-संपन्न कुळांत झालेले नामधारी वैदिक ब्राह्मण पुष्कळदां पापकर्मे आचरीत असलेले दिसून येतात. (२५)
१४१. ते इहलोकीं निन्द्य होतात व परलोकीं दुर्गतीला जातात. त्यांचा जन्म दुर्गतीपासून किंवा निन्देपासून त्यांचें रक्षण करीत नाहीं. (२६)
१४२. (म्हणून) जन्मानें वृषल होत नाहीं व जन्मानें ब्राह्मण होत नाहीं. कर्मानें वृषल होतो व कर्मानें ब्राह्मण होतो. (२७)
असें बोलल्यावर आग्निक-भारद्वाज ब्राह्मण भगवन्ताला म्हणाला “धन्य धन्य, भो गोतमा, (इत्यादि)... भिक्षुसंघाला शरण जातों (येथपर्यंत)१. [१. ‘कसि-भारद्वाज’ (अनु. ४) सुत्ताच्या शेवटीं पहा.] आजपासून आमरण शरण गेलेला आहे, असें भगवान् गोतमानें समजावें.”
वसलसुत्त समाप्त
१३८ सो यसं परमं पत्तो मातंगो यं सुदुल्लभं।
आगच्छुं तस्सुपट्ठानं खत्तिया ब्राह्मणा बहू।।२३।।
१३९ सो देवयानमारुय्ह विरजं सो महापथं२ ।
कामरागं विराजेत्वा ब्रह्मलोकूपगो अहु।
नं नं जाति निवारेसि ब्रह्मलोकूपपत्तिया।।२४।।
१४० अज्झायककुले जाता१ (१ अ.- ‘अज्झायका कुले जाता’ ति पि पाठो.) ब्राह्मणा मन्तबन्धुनो।
ते च पापेसु कम्मेसु अभिण्हमुपदिस्सरे।।२५।।
१४१ दिट्ठे व धम्मे गारय्हा संपराये च दुग्गतिं
न ते जाति निवारेति दुग्गच्चा गरहाय वा।।२६।।
१४२ न जच्चा वसलो होति न जच्चा होति ब्राह्मणो।
कम्मुना वसलो होति कम्मुना होती ब्राह्मणो ति।।२७।।
एवं वुत्ते अग्गिकभारद्वाजो ब्राह्मणो भगवन्तं एतदवोच- अभिक्कन्तं भो गोतम...पे.... धम्मं च भिक्खुसंघं च। उपासकं मं भवं गोतमो धारेतु अज्जतग्गे पाणुपेतं सरणं गतं ति।
वसलसुत्तं निट्ठितं।
मराठीत अनुवाद :-
१३८. त्या मातंगाला अत्यंत श्रेष्ठ आणि अत्यंत दुर्लभ यश मिळालें. त्याच्या सेवेला पुष्कळ क्षत्रिय आणि ब्राह्मण हजर असत. (२३)
१३९. निष्पाप व श्रेष्ठपथवर्तीं देवयानांत बसून व विषय-वासनेचा क्षय करून तो ब्रह्मलोकास गेला. ब्रह्मलोकीं जन्मण्याला त्याला त्याची जात आड आली नाही. (२४)
१४०. स्वाध्याय-संपन्न कुळांत झालेले नामधारी वैदिक ब्राह्मण पुष्कळदां पापकर्मे आचरीत असलेले दिसून येतात. (२५)
१४१. ते इहलोकीं निन्द्य होतात व परलोकीं दुर्गतीला जातात. त्यांचा जन्म दुर्गतीपासून किंवा निन्देपासून त्यांचें रक्षण करीत नाहीं. (२६)
१४२. (म्हणून) जन्मानें वृषल होत नाहीं व जन्मानें ब्राह्मण होत नाहीं. कर्मानें वृषल होतो व कर्मानें ब्राह्मण होतो. (२७)
असें बोलल्यावर आग्निक-भारद्वाज ब्राह्मण भगवन्ताला म्हणाला “धन्य धन्य, भो गोतमा, (इत्यादि)... भिक्षुसंघाला शरण जातों (येथपर्यंत)१. [१. ‘कसि-भारद्वाज’ (अनु. ४) सुत्ताच्या शेवटीं पहा.] आजपासून आमरण शरण गेलेला आहे, असें भगवान् गोतमानें समजावें.”
वसलसुत्त समाप्त
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
