रामजी - धनी, आपले फार उपकार आहेत. मी पुन्हां येईन छोटे साहेबांस भेटावयास ! तेव्हां आमच्या देवीचा अंगाराहि आणीन.
विश्राम - मी पण येईन. मी वाळकं आणीन.
लक्ष्मीधरपंत - (कारकूनास) या पोरास तीं चार केळीं व तें डाळिंब द्या.
नारायण - बाबा, तीं दोन्हीं डाळिंब द्या. विश्रामच्या आईला होतील; ती आजारी आहे ना ?
रामजी - नको, नको !
लक्ष्मीधरपंत - रामजी, नको म्हणूं नको. घे. (कारकून देतो.)
विश्राम, घे; केळीं खा.
विश्राम - मी खालीं अंगणांत खाईन.
(राघू येतो.)
लक्ष्मीधरपंत - ये, राघू ये. आतां हें घर तुझंच आहे. आज कसा स्वच्छ कपडे घालून आला आहेस ! अगदीं स्पृश्य दिसतोस तूं !
नारायण - बाबा, देवानं तुम्हांस एकाएकीं कसं हो थोर केलं ! धन्य आहांत तुम्हीं ! काय हें भयंकर रुपांतर !
लक्ष्मीधरपंत - बाळ, हा तुझ्या आचरणाचा परिणाम. राघू, घरीं खुशाल आहेत सारीं ?
राघू - देवाच्या कृपेनं सारीं खूशाल आहेत.
लक्ष्मीधरपंत - राघू, तूं हल्लीं काय करतोस ? तूं आमच्याकडे रहा, शाळेंत जा.
राघू - मी सूत काढीत असतो; आतां विणकाम शिकणार आहे.
नारायण - माझ्या रात्रीच्या शाळेंत तो शिकेल. मीं देशभक्तांची चित्रें दाखवीन, त्यांच्या गोष्टी सांगेन ! राघू गाणींही शिकवीन तुला बरं का ?
राघू - मी एक गाणं शिकलोही आहे.
नारायण - कोणतें रें ? म्हण पाहूं.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.