मन धुंद धुंद बेधुंद आज हे
उगाच का भिरभिरते....
ऐकून गीत हरवून भान हे
उगाच का हुरहुरते....
हे मंद मंद अति थंड थंड
हे वाऱ्याचे शहारे...
अन् दवात न्हाऊन भिजून निघती
ही सृष्टीतील पाखरे....
मग मिटून डोळे मनातल्या
सुरांची छेडली तारे....
चला साथ साथ गाऊ एकसाथ
मिळूनिया मग सारे....
या खडकातून हे खळखळ करीत
हसत वाहती झरे....
मग असे हसावे म्हणून मन हे
माझे खूपच झुरे....
हे रंग रंग उधळीत संग
झिलमिल ती फुलपाखरे....
टिमटिम करती अन् लुकलुकती
गगनातील ते तारे...
मग वाऱ्यासंगे किलबिल किलबिल
पक्षी गाती सुस्वरे...
अन् सनसन करीत समीरासंगे
लाट शोधी किनारे...
असे रहावे हसत जगत हे
सृष्टीचे ईशारे...
घन जमती हे आकाशि
अन् मोर फुलवी पिसारे....
मग मनातले ते गीत ओठी
ते सूर सारे उधळावे...
सृष्टी कडून या शिकत जात
जगण्याचे गीत मी गावे....