३५५१.
पूर्वी हिरण्यकश्यपाचे कुळीं । नामा जन्मे भूमंडळीं ॥१॥
तेथें हरिभक्ति करी । तेणें तोषला नरहरी ॥२॥
घेउनी अवतार । राखी भक्तासी सादर ॥३॥
भक्ताचा अंकित । एका जनार्दनीं शरणागत ॥४॥
३५५२.
पुढलीये जन्मीं नामा तो अंगद । भक्तिभावें तोषविला राम सदगद ॥१॥
परंपरा भक्ति हेचि असे भाक । देऊनियां देवें केलें कौतुक ॥२॥
एका जनार्दनीं भक्ताचे मनोरथ । स्वयें रमानाथ पुरवितसे ॥३॥
३५५३.
तिसरे अवतारीं नामा उध्दव जन्मला । करुनी कृष्ण दास्यत्व मान्य पैं जाहला ॥१॥
ज्ञान वैराग्य भक्ति कृष्ण सांगे तयासी । तेणें चुकविलें शापबंधासी ॥२॥
भागवत मथितार्थ स्वयें सांगे आपण । कृष्णावेगळा न जाय अर्धक्षण ॥३॥
यापरी दास्यत्व तेथें निकट केलें । एका जनार्दनीं म्हणे वंदूं त्यांचीं पाउलें ॥४॥
३५५४.
द्वारकेहुनी विठु पंढरीये आला । नामयाचा पूर्वज दामशेटी वहिला ॥१॥
दामा आणि गोणाई नवसी विठूसी । पुत्र देईं आम्हां देवा भक्तराशी ॥२॥
तोचि नामदेव जन्म शिंपियाचे कुळीं । भक्तातें पाहुनी वेधला वनमाळी ॥३॥
एका जनार्दनीं परंपरा कथियेली । धन्य धन्य विठु अनाथाची माउली ॥४॥
३५५५.
पंच वरुषी नामा जाहला । छंद विठूचा लागला ॥१॥
जाऊनियां राउळांत । तेथें सावकाश बैसत ॥२॥
विठ्ठल हरि वाचे छंद । विठ्ठलें लाविलासे वेध ॥३॥
एका जनार्दनीं सार । मंत्र जपे त्रिअक्षर ॥४॥
३५५६.
ऐसे बहु दिन लोटले । दामा नामयासी बोले ॥१॥
जाउनी बैसशी राउळीं । सुखें सदा सर्वकाळीं ॥२॥
नाहीं प्रपंचाचा घोर । पुढें कैसा रे विचार ॥३॥
नको धरुं छंद मनीं । विनवी एका जनार्दनीं ॥४॥
३५५७.
विठुच्या छंदासी । पडतां आहे रे विवसी ॥१॥
संसाराची वाताहात । नामया होसी तूं निवांत ॥२॥
वडिलाची गोष्टी । नामा सांगे जगजेठी ॥३॥
एका जनार्दनीं वेधलें मन । ध्यानीं मनीं विठ्ठल पूर्ण ॥४॥
३५५८.
नावडे़चि आन । एका विठ्ठलावांचून ॥१॥
नावडे संसार सर्वथा । आवड बैसली पंढरीनाथा ॥२॥
नायके शिकविलें कोणाचें । विठ्ठल विठ्ठल साचें ॥३॥
एका जनार्दनीं मन । विठ्ठलीं लागलेसें ध्यान ॥४॥
३५५९.
दामा सांगे गोणाईसी । पोरें धरिलीसे विवसी ॥१॥
न पाहे संसाराचा छंद । मनीं धरिला तो गोविंद ॥२॥
एका जनार्दनीं सांगे । पुत्र जन्मोजन्मीं न फिटे पांग ॥३॥
३५६०.
उभयतां काकुलती येती । नाम्या नको करुं फजिती ॥१॥
आम्हां आलें वृध्दपण । कोण चालवी दुकान ॥२॥
व्यापाराचा नाहीं धाक । सुखें बैसशी तूं देख ॥३॥
अन्नवस्त्र नाहीं घरीं । एका जनार्दनीं निर्धारीं ॥४॥
३५६१.
कां रे नाम्या नायकशी । म्हणोनी ताडित तयासी ॥१॥
नको जाऊं राउळास । म्हणोनी कोंडिती तयास ॥२॥
अन्न उदकाविण पीडिती । परी तो विठू ध्याय चित्तीं ॥३॥
मनीं करीतसे खेद । एका जनार्दनीं गोविंद ॥४॥
३५६२.
नामा न जातां राउळासी । विठु जातसे घरासी ॥१॥
अरे नाम्या म्हणोनि बाहे । शिव्या देती बापमाय ॥२॥
आमुच्या पोरासी सवे । येणें लावियेली पाहें ॥३॥
करुं नेदी संसारकाम । एका जनार्दनीं हा निष्काम ॥४॥
३५६३.
येणें आमुच्या पोरा लाविलासे चाळा । तो हा वेगळा उपाधीसी ॥१॥
प्रपंचाचा धाक नाहीं याचे मागें । फ़िरतसे अंगे घरोघरीं ॥२॥
घरीं कोंडोनियां ठेवितां नामयासी ।A आपण त्यापाशीं बैसतसे ॥३॥
जातो येतो कैसा न पडेचि दृष्टी । एका जनार्दनीं नाही विठु ऐसा ॥४॥
३५६४.
याचिया छंदा जें पैं लागलें । निर्मूलन केलें त्यांचे येणें ॥१॥
बापुडा नारदु लाविला लंगोटी । हिंडे दाटोदाटि त्रैलोक्यांत ॥२॥
हरिश्चंद्र शिबी कोण यांची गती । आपण निवांत चित्तीं पाहतसे ॥३॥
एका जनार्दनीं याचा छंद नाहीं बरा । मैंद खरा वाळुवंटीं ॥४॥
३५६५.
घालूनियां फ़ांसा वोढी आपणाकडे । न येतां सांकडें घाली बहु ॥१॥
भजातियाचे निवारी आघात आपण । न भजतिया अकल्याण करी स्वयें ॥२॥
ऐशी याची सवे मागाहुनी आली । एका जनार्दनीं बोली काय बोलों ॥३॥
३५६६.
याचिये संगतीं दु:खाची विश्रांती । संसार वाताहाती होत असे ॥१॥
आम्ही प्रंपचीक करावा प्रंपच । हा तो निष्प्रपंच होउनी असे ॥२॥
येणें आमुच्या पोरा लावियेला चाळा । आपण निराळा राहुतसे ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐशियाची माव । न येतां नामदेव कींव भाकी ॥४॥
३५६७.
म्हणे नामयासी क्षण एक न पाहातां । होय माझ्या चित्ता कासाविशी ॥१॥
तुमचा पुत्र तुम्हांसी जैसा प्रिय । तैसा मज होय नामदेव ॥२॥
क्षणोक्षणीं येणें पुरविली पाठी । लाविली लंगोटी आम्हांलागीं ॥३॥
एका जनार्दनीं वारितां नायके । येऊनियां सुखें बैसतो घरीं ॥४॥
३५६८.
शिव्या देतां यासी हांसतसे सुखें । न मानी कांहीं दु:खें नाम्यासाठीं ॥१॥
ऐसें येणें मोहिलें आमुचिया बाळा । हा कोठोनि काळा आला येथें ॥२॥
एका जनार्दनीं पुरविली पाठी । काय याची गोठी सांगावी ते ॥३॥
३५६९.
आम्ही यासी नवस केला । शेखीं कामा बराच आला ॥१॥
आम्ही पाहुं पुत्रसुख । हा तो दावितसे दु:ख ॥२॥
आमुचें जाईल दारिद्र्य जन्मांचें । ऐसें मनीं होतें साचें ॥३॥
एका जनार्दनीं कष्टी । येणें पुरविली पाठी ॥४॥
३५७०.
आमुचिया पोरा । नाहीं बैसावया थारा ॥१॥
ऐसा याचा पायगुण । न मिळे खावयासी अन्न ॥२॥
हाटा बाजारासी जातां । जाऊं नेदी पैं सर्वथा ॥३॥
माझा नामा कोठें आहे । नामा नामा म्हणोनी वाहे ॥४॥
एका जनार्दनीं सवे । येणें लावियेली देवें ॥५॥
