३५७१.
उठोनियां बैसतां घरीं । नाम्या म्हणोनी हांक मारी ॥१॥
पाहो नेदी कांही धंदा । लावियेलें आपुल्या छंदा ॥२॥
हा तो जन्माचा भिकारी । सदा हिंडे दारोदारीं ॥३॥
एका जनार्दनीं म्हणे । आपुल्यासारखें केलें येणें ॥४॥
३५७२.
येणें आमुचे पोरा लावियेला चाळा । आपण निराळा वेगळाची ॥१॥
याचें तो बिढार राउळींच असे । आम्हांसी कोपट नसे बैसावया ॥२॥
एका जनार्दनीं किती यासी बोलूं । नायके विठ्ठलु आमुचें तो ॥३॥
३५७३.
नाम्यासी सांगतां नायके विचार । येणें फ़जितखोर केला नामा ॥१॥
घेउनी जवळी बैसे एकान्तासी । सुचुं नेदी त्यासी कामधाम ॥२॥
शिकविलें नायके व्यापारा न जाये । धरले मनीं पाय विठोबाचे ॥३॥
एका जनार्दनीं यासी युक्ति काय । पुढे कार्य आहे नामयाचे ॥४॥
३५७४.
मी तो दरिद्री नाहीं जवळी द्रव्य । कैसा तरणोपाय होय आतां ॥१॥
या नामयाचें कैसें होईल लग्न । कोण देईल धन आम्हांलागी ॥२॥
आमुचा घराचार येणें बुडविला । पोर फ़ितविला काय करुं ॥३॥
या विठोबाचा येणें धरिलासे छंद । आमुचें जाहलें धिंद जगामाजीं ॥४॥
एका जनार्दनीं कोणा सांगूं गुज । कोण आहे मज जीवलग ॥५॥
३५७५.
कान्ता ही अबला नाहीं तिसी ज्ञान । माझें वृध्दपण जाहलें आतां ॥१॥
नवस करुनी हा मागितला नामा । संसार विश्राम होईल आम्हां ॥२॥
येणें तो मनीं धरिला विठ्ठल । याजकडे नाहीं बोल प्रारब्धेंचि ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐसा होय कष्टी । तो दामशेटी आपुले मनीं ॥४॥
३५७६.
रात्रंदिवस मनीं करीतसे चिंता । काय हे अनंता कर्म माझें ॥१॥
माझीया अदृष्टीं नाही पुत्रसुख । नित्त्यानित्य दु:ख आम्हालागीं ॥२॥
चालेना व्यापार मज न चले युक्ति । कैशी आतां गति नामयाची ॥३॥
येणे धरिला छंद विठ्ठलाचा मनीं । एका जनार्दनीं काय करुं ॥४॥
३५७७.
लोकांचे हे पुत्र संसार करिती । आमुची फ़जिती होय जगीं ॥१॥
सांगतां नायके नाहीं कोणाचा धाक । पंढरीनायक धरिला मनीं ॥२॥
एका जनार्दनीं ऐसें ऐकोनि दु:ख । मग तो नामा देख काय करी ॥३॥
३५७८.
येऊनी राउळा सांगे विठोबासी । वडील आम्हांसी गांजिताती ॥१॥
उदईक कापड घेऊनि बाजारासी जातों । परतोनि येतो सवेंचि घरा ॥२॥
व्यापार करावा तो कैसा मी नेणें । जन्मोनि पोसणें तुमचें देवा ॥३॥
आलें जें भोगांसी ते करणें लागे । एका जनार्दनीं सांगे गुज देवा ॥४॥
३५७९.
ऐकोनियां देव नाम्यासी बोलत । बाजार करुनि त्वरित येई वेगीं ॥१॥
तुज पाहिल्यावांचून मज नोहे समाधान । नाम्या तुझी आण वाहातसे ॥२॥
लौकरी नामया यावें परतोनी । ऐसें चक्रपाणी बोलतसे ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐसें बोलोनि सर्वथा । नामा तो तत्त्वतां घरीं आला ॥४॥
३५८०.
त्रिवर्ग भोजना बैसले ते जाणा । गोणाई नाम्याकारण बोलतसे ॥१॥
नाम्या किती शिकवितां नायकसी बाळा । विठ्ठलाचा चाळा नको नाम्या ॥२॥
घेऊनि कापड जाईं बाजारासी । तेणें वडिलांसी समाधान ॥३॥
नामदेव म्हणे उदईक जाईन । एका जनार्दनीं आण वाहातसे ॥४॥
३५८१.
प्रात:काळ झाला । स्नान करुनि नामा आला ॥१॥
जाऊनियां राउळासी । घाली लोटांगण देवासी ॥२॥
जेवूनियां जातों बाजारा । त्वरित येईन माघारा ॥३॥
ऐसें बोलोनि नामा आला । एका जनार्दनीं जेवला ॥४॥
३५८२.
घेऊनि कापड निघे बाजारासीं । आठवी देवासी वेळोवेळां ॥१॥
व्यापार तो कैंचा मज नाहीं ठावा । काय वो केशवा करुं आतां ॥२॥
माझी हे फ़जितीं होईल पांडुरंगा । काय या प्रसंगा करुं जातां ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐसा नामा कष्टी । होऊनी हिंपुटी चालिलासे ॥४॥
३५८३.
जाऊनियां माळीं नामा तो बैसला । व्यापार तो केला पाषाणाशीं ॥१॥
देऊनि कापड सुखें आला घरां । सर्व समाचारा विदित केलें ॥२॥
धोंडोबा गणोबा आले ते व्यापारी । तयांचे पदरीं कापड दिलें ॥३॥
आठ दिवसां ऐवज घेऊनियां जावा । एका जनार्दनीं पहावा हस्त त्याचा ॥४॥
३५८४.
आठ दिवसांची ऐवजाची बोली । आहे ते नेमिली नामा सांगे ॥१॥
सांगोनियां नामा राउळासी आला । वृत्तांत सांगितला विठोबासी ॥२॥
कापड विकिलें धोंडोबा गणोबासी । ऐवज आठवे दिवशीं आपुला घ्यावा ॥३॥
एका जनार्दनीं सर्वांचा तो आत्मा । सांगतांचि नामा देव हांसे ॥४॥
३५८५.
देव म्हणे नाम्या व्यापार बरवा केला । दामशेटी तुला रागावती ॥१॥
जाहले आठ दिवस जाईं तूं लौकरी । द्रव्य घेउनी झडकरी यावें मागें ॥२॥
वंदूनि श्रीविठ्ठला घरीं आला नामा । त्याला बोले दामा जाईं आधीं ॥३॥
एका जनार्दनीं आठ दिन जाहले । नाम्या जाय वहिलें ऐवज आणीं ॥४॥
३५८६.
येऊनी नामदेव बोले धोंडोबासी ऐवज आमुचा आम्हांसी द्यावा आतां ॥१॥
तुमचा तो करार जाहलासे संपूर्ण । ऐवज आमुचा जाण आम्हां द्यावा ॥२॥
परि तो प्रत्यक्ष धोंडोबा दगड । अचेतन मूढ जीव नाहीं ॥३॥
धोंडोबा गणोबा एके ठायीं केले । कांहीं तुम्ही वहिलें बोलानाची ॥४॥
एका जनार्दनीं घेउनी धोंडोबासी । आपुले घरासी नामा आला ॥५॥
३५८७.
आणुनी धोंडोबा कोंडियेला घरीं । मात सांगे हरिजवळी नामा ॥१॥
दामशेटी गेला आपुले कारणा । मागें आणिलें जाणा धोंडोबासी ॥२॥
देव म्हणे नाम्या बरें नाहीं केलें । एका जनार्दनीं बोले काय तेव्हां ॥३॥
३५८८.
धोंड्यासी व्यापार कोणी नाहीं केला । आज म्यां ऐकिला वृत्तांत तुझा ॥१॥
उभयतां ऐसी बोलती पैं गोष्टी । तंव दामशेटी घरीं आला ॥२॥
गोणाईनें सर्व सांगितलें त्यासी । पुत्र व्यापारासी उत्तम जाहला ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐका त्याचा व्यापार । बुडविलें घर सर्व आपुलें ॥४॥
३५८९.
ऐवजानिमित्त धोंड्यासी आणिलें । कोंडोनी घातिलें घरामाजीं ॥१॥
ऐकतांचि दामा क्रोधयुक्त जाहला । पुसे गोणाईला नाम्या कोठें ॥२॥
बैसला जाउनी काळ्याचे शेजारीं । फ़जिती ती थोरी मांडिली तेणें ॥३॥
एका जनार्दनीं ऐकोनियां मात । दामा आला धांवत राउळासी ॥४॥
३५९०.
येवोनियां रागें नाम्यासी बोलत । व्यापार बहुत निका केला ॥१॥
चतुर व्यापारी जाहलासी सुजाण । आतां आम्हांकारण काय कमी ॥२॥
तुझिये व्यापारें भोपळा हा घ्यावा । भिकेसी बरवा उपाय असे ॥३॥
एका जनार्दनीं दामा बोले क्रोधें । नामा तो सद्वदे उत्तर देत ॥४॥
