उर्णाचिया गळां बांधली दोरी । पाहो जाय घरीं तंव तंतु नाहीं ॥ १ ॥
तैसें झालें बाई जंव एकतत्त्व नाहीं । दुजी जंव साई तंव हें अंध ॥ २ ॥
ऐसी मी हो अंध जात होतें वायां । प्रकृति सावया पावली तेथें ॥ ३ ॥
मुक्ताई सावध करी निवृत्तिराज । हरिप्रेमें उमज एकतत्त्वें ॥ ४ ॥
N/A आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
