<p dir="ltr">तंत्रज्ञानाने ज्या पिढीला गुदगुल्या केल्या ती आमची पहिली पिढी.<br>
त्या अगोदर आमच्या आईबापांनी चिमणी कंदिलात दिवस काढले.<br>
चार आण्याच्या पोस्ट कार्डवर उभ्या जिंदगीची ख्यालीखुशाली पाठवून उत्तरादाखल कित्येक अस्वस्थ रात्री काढल्या.</p>
<p dir="ltr">चालून चपला झीजवणारी हि शेवटची पिढी.<br>
लग्नातलं लुगडं लेकीच्या पोरीच्या बाळतपणासाठी वापरणारी हि पिढी.<br>
लसून कांद्याच्या जुड्या आड्याला लटकावून वर्षभर पुरवून खाणारी हि पिढी.<br>
रानात दाना दाना वेचूनहि चार कणसाची बोंडे खुशाल दाराबाहेर चिमणी पाखरासाठी राखून ठेवणारी हि माझ्या आई बापाची पिढी.<br>
ठिगळ लावून जगणारीही हि शेवटची पिढी.<br>
कपडे फक्त अंग झाकण्यासाठी असतात हे तत्वज्ञान जगणारी हि शेवटची पिढी.</p>
<p dir="ltr">कदाचित म्हणूनच माझ्या पिढीला जसा तंत्रज्ञानाचा विटाळ नव्हता तसाच माजहि नव्हता.<br>
माझ्या पिढीने बंद पडलेले टीवी कधीच भंगारात विकले नाहीत.<br>
बापाचं घड्याळ घालून आम्ही बोर्डाच्या परीक्षा दिल्या.<br>
संपलेले सेल फोडून आम्ही खेळगाड्या बनवल्या.<br>
ग्याटर आलेले टायर गल्लीबोळातून पळवत तरुण झालो.<br>
तुटलेल्या कॅसेट शिवारात गुंडाळून आणि सायकलच्या रिमची कोळपी बनवून आमच्यातले काही इंजिनियर झाले.<br>
आमच्या पिढीत मोठ्या भावाकडून वारसा हक्काने वापरून जुन्या झालेल्या वस्तू लहान भावांकडे आल्या.</p>
<p dir="ltr">तंत्रज्ञानाने आम्हाला पांगळे केले नाही.<br>
नाती नात्याला आणि माणस माणसांना या नं त्या कारणाने जोडलेली होती.</p>
<p dir="ltr">पण आता मात्र....<br>
गाव पार पार हरवलं.<br>
घरोघरी तंत्रज्ञान घुसलं.</p>
<p dir="ltr">रिचार्ज वाढले talktime संपला.<br>
पिक्सल वाढले जगण्याचा एक्सल कमी झाला.<br>
बघता बघता पिढी फोरजी झाली.<br>
प्रत्येकाचं आयुष्य हि ज्याची त्याची मर्जी झाली.<br>
जगणे मल्टीप्लेक्स झाले.<br>
चौका चौकात पुढा-यांच्या पराक्रमाचे फ्लेक्स आले. </p>
<p dir="ltr">आता तर तो हरवलाय म्हणून पेपरात जाहिरातही देता येत नाही.<br>
कारण हल्ली कळून चुकलंय, गेलेली गोष्ट परत येत नाही,मग ते बालपण असो किंवा गावपण.<br>
या गावाला चूड लावली म्हणून आपण कुणाच्या नावाने खडे फोडायचे ? <br>
या तंत्रज्ञानाच्या ? कारण तो बदलताना आपल्याला गुदगुल्या झाल्या.<br>
तो हरवतानाही आपण होतोच आसपास.</p>
<p dir="ltr">दुःख गाव हरवल्याचं आपल्याला कधीच नव्हतं. गाव हरवला हरकत नाही.<br>
गावपण हरवायला नको होतं. </p>
<p dir="ltr">(कुठेतरी छानसं वाचलेलं....)</p>
त्या अगोदर आमच्या आईबापांनी चिमणी कंदिलात दिवस काढले.<br>
चार आण्याच्या पोस्ट कार्डवर उभ्या जिंदगीची ख्यालीखुशाली पाठवून उत्तरादाखल कित्येक अस्वस्थ रात्री काढल्या.</p>
<p dir="ltr">चालून चपला झीजवणारी हि शेवटची पिढी.<br>
लग्नातलं लुगडं लेकीच्या पोरीच्या बाळतपणासाठी वापरणारी हि पिढी.<br>
लसून कांद्याच्या जुड्या आड्याला लटकावून वर्षभर पुरवून खाणारी हि पिढी.<br>
रानात दाना दाना वेचूनहि चार कणसाची बोंडे खुशाल दाराबाहेर चिमणी पाखरासाठी राखून ठेवणारी हि माझ्या आई बापाची पिढी.<br>
ठिगळ लावून जगणारीही हि शेवटची पिढी.<br>
कपडे फक्त अंग झाकण्यासाठी असतात हे तत्वज्ञान जगणारी हि शेवटची पिढी.</p>
<p dir="ltr">कदाचित म्हणूनच माझ्या पिढीला जसा तंत्रज्ञानाचा विटाळ नव्हता तसाच माजहि नव्हता.<br>
माझ्या पिढीने बंद पडलेले टीवी कधीच भंगारात विकले नाहीत.<br>
बापाचं घड्याळ घालून आम्ही बोर्डाच्या परीक्षा दिल्या.<br>
संपलेले सेल फोडून आम्ही खेळगाड्या बनवल्या.<br>
ग्याटर आलेले टायर गल्लीबोळातून पळवत तरुण झालो.<br>
तुटलेल्या कॅसेट शिवारात गुंडाळून आणि सायकलच्या रिमची कोळपी बनवून आमच्यातले काही इंजिनियर झाले.<br>
आमच्या पिढीत मोठ्या भावाकडून वारसा हक्काने वापरून जुन्या झालेल्या वस्तू लहान भावांकडे आल्या.</p>
<p dir="ltr">तंत्रज्ञानाने आम्हाला पांगळे केले नाही.<br>
नाती नात्याला आणि माणस माणसांना या नं त्या कारणाने जोडलेली होती.</p>
<p dir="ltr">पण आता मात्र....<br>
गाव पार पार हरवलं.<br>
घरोघरी तंत्रज्ञान घुसलं.</p>
<p dir="ltr">रिचार्ज वाढले talktime संपला.<br>
पिक्सल वाढले जगण्याचा एक्सल कमी झाला.<br>
बघता बघता पिढी फोरजी झाली.<br>
प्रत्येकाचं आयुष्य हि ज्याची त्याची मर्जी झाली.<br>
जगणे मल्टीप्लेक्स झाले.<br>
चौका चौकात पुढा-यांच्या पराक्रमाचे फ्लेक्स आले. </p>
<p dir="ltr">आता तर तो हरवलाय म्हणून पेपरात जाहिरातही देता येत नाही.<br>
कारण हल्ली कळून चुकलंय, गेलेली गोष्ट परत येत नाही,मग ते बालपण असो किंवा गावपण.<br>
या गावाला चूड लावली म्हणून आपण कुणाच्या नावाने खडे फोडायचे ? <br>
या तंत्रज्ञानाच्या ? कारण तो बदलताना आपल्याला गुदगुल्या झाल्या.<br>
तो हरवतानाही आपण होतोच आसपास.</p>
<p dir="ltr">दुःख गाव हरवल्याचं आपल्याला कधीच नव्हतं. गाव हरवला हरकत नाही.<br>
गावपण हरवायला नको होतं. </p>
<p dir="ltr">(कुठेतरी छानसं वाचलेलं....)</p>
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
