कांहीं तरी अभय न मिळे उत्तर । ऐसे कां निष्ठुर झाला तुम्ही ॥१॥
मी तो कळवळोनी मारितसे हाक । तुम्हां पडे धाक कासयाचा ॥२॥
बोलोनी उत्तरें करीं समाधान । येवढेंचि दान मज द्यावें ॥३॥
चोखा म्हणे माझी पुरवावी आस । न करीं उदास माझे माये ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
