कोपला रुद्र जे काळीं ते काळीं पाहवेचि ना।
बोलणें चालणें कैंचें ब्रह्मकल्पांत मांडला ॥१॥
ब्रह्मांडाहून जो मोठा स्थूळ उंच भयानकु ।
पुच्छ तें मुर्डिलें माथां पाऊल शून्यमंडळा॥२॥
त्याहून उंच वज्रांचा सव्य बाहो उभारिला ।
त्यापुढें दुसरा कैंचा अद्भुत तुळना नसे ॥३॥
मार्तंडमंडळाऐसे दोन्ही पिंगाक्ष ताविले ।
कर्करा घर्डिल्या दाढा उभे रोमांच ऊठिले॥४॥
अद्भूत गर्जना केली मेघची वोळले भुमीं ।
फुटले गिरिचे गाभे तुटले सिंधु आटले ॥५॥
अद्भूत वेश आवेशें कोपला रणकर्कशू ।
धर्मसंस्थापनेसाठी दास तो ऊठिला बळें ॥६॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
