फळलें भाग्य माझें । धन्य झालों संसारी ।
सद्गुरु भेटला हो ॥ तेणें धरियलें करीं ।
पश्चिमें चालवीलें आत्मस्तुती निर्धारी ॥
त्रिकुटा वरी नांदे । देंखीयेली पंढरी ॥ १ ॥'
तें सुख काय सांगूं । वाचे बोलता नये ॥
आरतिचेनि गुणें । मलें मीपण माये ॥ धृ. ॥
राउळामाजीं जातां । राहे देह अवस्था ॥
मन हे उन्मन झालें । नसे बद्धतेची वार्ता ॥
हेतु हा मावळला । शब्द आली नि:शब्दता ॥
तटस्थ होउनि ठेलो । नीजरुप पहातां ॥ २ ॥
त्रिगुण गुण बाई । पूर्ण जळत्या वाती ॥
नवलाव अविनाश । न समायें स्वयंज्योती ।
पाहतां लक्ष तेथें ॥ हालूं विसरली पातीं ।
नातुडे माझें । नाही दिवसराती ॥ ३ ॥
आरती सद्गुरुची । उजळली अंतरी ॥
प्रकाश थोर झाला । सांठवेना अंबरी ॥
रविशशि मावळलें । तया तेजामाझारीं ॥
वाजती दिव्य वाद्यें अनुहाते गजरी ॥ ४ ॥ आनंदसागरांत ॥
प्रेमें दीधली बूडी ॥ लाधलों सौख्य मोठें ।
न यें बोली ॥ सद्गुरुचेनि संगे ।
ऎसी आरती केली ॥ निवृत्तीनें आनंदाची ।
तेथे वृत्ती निमाली ॥ ५ ॥
