प्रवेश पाचवा
( लक्ष्मीधरपंतांची ओसरी. रामराव, गोपाळराव, खंडेराव व माधवराव.)
राम - ऐकलंत का गोपाळराव ? जें जें ऐकावं तें तें आपलं ऐकेक आश्चर्यच !
माधव - काय होईल या काळांत कांहीं सांगतां येत नाही.
(तपकीर ओढतो.)
राम - कलियुग बरं हें !
गोपाळ - कलौ तु भ्रष्ट्राचार
राम - अहो तो लक्ष्मीधरपंतांचा नारायण ---
खंडे - मग काय दिवे लावलेन् त्यानं ? अंडी खाल्लींन कीं काय ?
माधव - अहो, अंडयांच एवढं कांही नाहीं हो. औषध म्हणून माझ्या पोरालाहि तीं द्यावीं लागलीं. (तपकीर ओढतो.)
राम - अहो, तो नारायण म्हणे, महारामांगांच्या घरांत जातो. त्यांच्या पोरांचे पाय चेपतो.
खंडे - आईबापांचे मात्र जन्मांत चेपणार नाही !
राम - त्यांच्या तिथं खातो, निजतो-आणि पुन्हां लक्ष्मीधरपंतांच्या घरीं वावरतो. खरोखर त्यांच्या घरीं भ्रष्टाचार माजत चालला आहे. पंतांसारख्या धर्मवीराला हें कसं चालतं कुणास माहीत !
गोपाळ - अहो, पंतांना कळलंच नसेल ! हीं उपद्व्यापी काटीं घरीं थोडीच दाद देणार आहेत ? लक्ष्मीधरपंत खरोखर लाख माणूस ! अलीकडे अशीं धार्मिक माणसं आढळतच नाहींत. अधार्मिक गोष्ट पंतांना कधींच खपायची नाहीं.
खंडे - आपण आलोंच आहांत, घालूं त्यांच्या कानांवर ! नाहींतर त्यांच्या घरावर बहिष्कार घालण्यापर्यंत पाळी यायची !
माधव - (पुढें होऊन तपकीर नाकांत कोंबतो ). लक्ष्मीधरपंत, लक्ष्मीधरपंत !
लक्ष्मीधरपंत - (आंतून ) ओ, ओ, आलों. (येऊन सुपारी कातरून देत ) काय माधवराव ठीक आहे ना ?
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.