आपण सॅटेलाईटवर सोनेरी फॉइल म्हणून जे पाहता, ते प्रत्यक्षात एमएलआय किंवा मल्टी लेयर इन्सुलेशन म्हणून ओळखला जाणारा सर्वात बाह्य थर असतो. हा सॅटेलाईटमधील एक अत्यावश्यक घटक आहे. थरांच्या दोन बाजूंच्या दरम्यान हस्तांतरित उष्माची मात्रा मर्यादित ठेवून थर्मल बदलांना संवेदनशील असलेल्या भागांमध्ये पृष्ठभागाच्या तापमानातील चढउतारांचा कठोर परिणाम मर्यादित करण्यासाठी सॅटेलाईटमध्ये याचा उपयोग केला जातो.
मल्टी लेयर इन्सुलेशन ही विविध सामग्रीच्या स्तरांची गुंतागुंतीची रचना आहे, जिचा उपयोग बाह्य पृष्ठभागावरुन स्थानांतरित होणार्‍या उष्णतेचे प्रमाण नियंत्रित करण्यासाठी केला जातो.
एमएलआयमध्ये कमी वजन असलेली नाजूक प्रतिबिंबित फिल्म असते ज्यात विविध धातूंचे थर एकत्र केले जातात. हे थर सहसा पॉलिमाईड किंवा पॉलिस्टर फिल्म (प्लास्टिकचे प्रकार) बनलेले असतात ज्यात अल्युमिनियमचा अत्यंत पातळ थर असतात. उपग्रह कोठे भ्रमण करेल, इन्सुलेशन कशापासून संरक्षण करेल आणि किती सूर्यप्रकाशास सामोरे जाईल यावर नेमकी रचना अवलंबून आहे.
आपण पहात असलेल्या सोन्या-चांदीच्या रंगाच्या शीटमध्ये बर्‍याचदा एल्युमिनाइज्ड पॉलिमाईडचा एक थर असतो ज्यात चांदी अॅल्युमिनियमच्या विरुद्ध दिशेने असते. ज्यामुळे बाहेरील पॉलिमाईडचा पिवळसर-सोन्याचा रंग उपग्रहात सोन्यात लपेटल्याचे दिसून येते.
मल्टी-लेयर इन्सुलेशन उपग्रहांवर प्रामुख्याने औष्णिक नियंत्रणासाठी वापरले जाते. हे इन्सुलेशनऑन-बोर्ड असलेल्या नाजूक उपकरणांचे अंतराळातील तापमानापासून संरक्षण करते. हे तापमान सॅटेलाईट भ्रमण करणाऱ्या जागेनुसार वेगळे असू शकते. कधीकधी एकाच वेळी सॅटेलाईटचे तपमान -200 डिग्री सेल्सियस पासून ते 300 डिग्री सेल्सियस पर्यंत बदलू शकते. अशा बदलामध्ये टिकाव धरण्यासाठी मल्टी-लेयर इन्सुलेशन महत्वपूर्ण कामगिरी बजावते.
जरी संपूर्ण उपग्रह संस्था लपवण्यासाठी सोन्याच्या चादरी वापरल्या जात नाहीत, परंतु वास्तविकपणे काही सोने उपग्रह घटकांवर वापरले जातात. बाष्पयुक्त सोन्याच्या टॅपिंगपासून सोन्याच्या प्लेटपर्यंत सोन्यामुळे अनेक फायदे झाल्यामुळे त्याचा वापर केला जातो. सोन्याचे अतिनील प्रकाश आणि क्ष-किरणांपासून गंज वाढविण्यापासून संरक्षण करण्यात मदत होते आणि ऑनबोर्ड इलेक्ट्रॉनिक्समधील विश्वासार्ह आणि दीर्घकाळ टिकणारे विद्युत संपर्क म्हणून कार्य करते.
