शुद्ध निरामय, निर्व्याज आनंदा,
कोठे तू सुह्रदा गेलास रे?
जीवनामार्गात पसरे अंधार
तुटता आधार तुझ्या सख्या,
तुझिया सांगाती गेला तो उल्हास
उदास उदास भासे मला !
भविष्यकाळीच्या अंधुक साउल्या
मजल्या वाकुल्या दावितात
ये रे जिवलगा, धरी माझा हात
हासत सोबत करी मला
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
