कोंडून ठेविशी पिंजर्यात मला
म्हणशी, 'तू लुळा पांगळा रे'
उगवून झाला अंकूर हा वर
धोंडा तू त्यावर ठेवलास
टोचून बोलशी, 'खुरट तू खुजा
पिंड रोगी तुझा मूळचाच !
माझ्या सामर्थ्याची तुला ना कल्पना
चालू दे वल्गना दुष्टा, तुझी
येईल तो क्षण, पंख उभारून
घेईन उड्डाण अंतराळी !
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
