अभिमन्यु बाळ             सर्व मिळून मारिती
अधर्मयुध्द करिती             द्रोणादीहि                     २६१

उत्तरेचा कंथ             लढून पडला
पाय त्याला हो मारिला             जयद्रथें                   २६२

गोविंद गोविंद             मुखानें म्हणत
रणांत पडत                 अभिमन्यु                          २६३

गोविंद गोविंद             मंजुळ मुखीं वाचा
पति पडे उत्तरेचा             रणांगणी                          २६४

दुरून दिसतो             सोन्याचा कळस
कृष्ण-अर्जुनांचा रथ             येत असे                      २६५

कळीचा नारद             त्रैलोक्यांत हिंडे
दुष्टांचे धिंडवडे                 करीतसे                          २६६

कळीचा नारद             उभारीतो शेंडी
विणा तो खाकुंडी             शोभे सदा                        २६७

कळीचा नारद             उडते त्याची शेंडी
उच्चार सदा तोंडी             रामनामाचा                   २६८

कळीचा नारद             त्याचे रूप कोणा कळे
दुष्टांचा गर्व गळे             त्याच्यामुळें                       २६९

वाल्याचा वाल्मिकि         नारदाने केला
असा कोण आहे             संती नाही उध्दरीला            २७०

तुळशी करूं पूजा         तुळशीला आल्या शेंगा
पतिव्रता माझी गंगा             उषाताई                      २७१

तुळशी ग बाई             हिरवा तुझा पाला
सत्यभामेनें गोविंदाला             दान दिले                 २७२

तुळशीला पाणी घाली         तुळस कोवळी
पुत्र मागते सांवळी             उषाताई                         २७३

तुळशी ग बाई             तुझा जन्म रानींवनी
बैस अंगणांत                 जागा देते वृंदावनी               २७४

तुळशीला पाणी घाली         तुळशीखाली बसे
प्रत्यक्ष गंगा दिसे             मायबाई                          २७५

सकाळी उठोनी             तोंड पाहिलें एकीचे
माझ्या जीवाच्या सखीचे         तुळशीबाईचें                २७६

तुळस पिकली             तिला आल्या शेंगा
तिला पाणी घाली             माउली माझी गंगा            २७७

तुळशी ग माये             तुझ्या मंजुळया झळकती
तेथें कृष्णनाथ खेळती             सारीपाट                    २७८

काशी काशी म्हणून         लोक जाती ग धांवत
काशी माझ्या अंगणांत             तुळसादेवी                २७९

तुळशी ग बाई             तुझे वाळू झाले फांटे
पलंगाला केली गाते             गोविंदाच्या                   २८०

तुळशी ग माई             हिरवा तुझा पाला
शेल्याला ग रंग दिला             भाईरायांनी                २८१

तुळशी ग बाई             तुझी कातर कातर पानें
येतां जातां गोविंदाने             विडा नेला                   २८२

काशी काशी म्हणुनी         लोक जाती दुरी
काशी माझ्या घरी             तुळसादेवी                     २८३

संध्याकाळ झाली         वाजले ग सात
तुळशीला हात                 जोडीयेले                        २८४

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel