परीक्षक :- हे कडीतोडे तुला आवडतात का ?
मी :- हो.
परीक्षक :- कडीतोडयाखाली तुझे मनगट बघ कसे झाले आहे ते ?
मी :- ते काळे झाले आहे.
परीक्षक :- का काळे झाले आहे ?
मी :- तेथे घासता येत नाही. आंघोळीच्या वेळेस चोळता येत नाही.
परीक्षक :- खेळताना, लिहिताना तुझ्या हातात जड नाही का वाटत ?
मी :- पहिल्याने वाटे; परंतु आता नाही वाटत.
हेडमास्तर :- आणि मारामारीत, मस्तीत, दुस-याला त्यांनी मारताही येते !
त्याबरोबर सारे हसले. मुलेही हसली. मी लाजलो होतो.
हेडमास्तर :- श्याम ! अशी खाली मान नको घालू.
परीक्षक :- तू भिऊ नकोस. का रे श्याम, दागिने कोण घालतात ?
मी :- बायका.
परीक्षक :- परंतु तुलाही आवडतात. तू उद्या नाकात आणखी एक नथ घाल. कानात कुडी घाल. चालेल का ?
मी :- मला नकोत. बायकांचे दागिने बायका घालतात. पुरुषांचे पुरुष घालतात.
परीक्षक :- श्याम ! दागिने घालणे चांगले आहे का ? तुला दागिने घातल्याने लोक चांगले म्हणतील की, तू चांगला वागलास तर चांगले म्हणतील ?
मी :- मी चांगला वागलो तर.
परीक्षक :- एखादा मुलगा चोरी करतो; परंतु त्याच्या बोटात अंगठया आहेत. त्या मुलाला कोणी चांगले म्हणेल का ?
मी :- नाही.