तेषु काले व्यजायन्त रचितावयवा हरेः ।
शक्तिभिर्दूर्विभाव्याभिः कोमलाङ्गतनूरुहाः ॥५८॥
अघटित घटी हरीची माया । अलक्ष लक्षेना ब्रह्यया ।
अवेव अंडामाजीं तया । देवमाया रचियेले ॥७४॥
रसें भरलीं होतीं अंडें । त्यांमाजीं नख पक्ष चांचुवडें ।
उघडिलीं डोळ्यांचीं कवाडें । करी कोडें हरिमाया ॥७५॥
अंडे उलोनि आपण । कोंवळी पिलीं निघालीं जाण ।
पितरें दृष्टीं देखोन । जीवेंप्राणें भुललीं ॥७६॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
