यस्यानुस्मरणं नृणामज्ञानध्वान्तनाशनम् ।
वदन्ति तस्य ते विष्णो, मयाऽसाधु कृतं प्रभो ॥३६॥
ज्या विष्णूचें नामस्मरण । कोटिजन्मांचें घन अज्ञान ।
नराचें निर्दाळी पूर्ण । सकळ कल्याणदायक ॥४४॥
ऐसें ज्याचें नामस्मरण । त्याचे स्वरुपासी म्यां जाण ।
निजबळें विंधिला निर्वाण बाण । अपराध पूर्ण हा माझा ॥४५॥
ज्याचें अगाध महिमान । सदा वर्णिती साधु सज्जन ।
जो स्वरुपें सच्चिद्धन । स्वामी श्रीकृष्ण जगाचा ॥४६॥
जगाचें जीवन श्रीकृष्ण । त्या कृष्णासही मी आपण ।
विंधिला निर्वाणींचा बाण । हा अपराध पूर्ण पैं माझा ॥४७॥
त्रैलोक्यराजा कृष्ण समर्थ । तो म्यां केला राजधात ।
जगाचा आत्मा श्रीकृष्णनाथ । तो आत्मघात म्यां केला ॥४८॥
श्रीकृष्ण जगाचा जनिता । त्या म्यां केलें पितृघाता ।
जगप्रतिपाळणीं श्रीकृष्णमाता । त्या मातृघाता म्यां केलें ॥४९॥
श्रीकृष्ण ब्राह्मण ब्रह्मबोध । तो म्यां केला ब्रह्मवध ।
याहीहोनि अगाध । जगीं अपराध असेना ॥२५०॥
राजघात आत्मघात । मातृपितृ-ब्रह्मघात ।
मजचि घडला समस्त । जे म्यां श्रीकृष्णनाथ विंधिला ॥५१॥
