अहमात्मोद्धवामीषां भूतानां सुहृदीश्वरः ।
अहं सर्वाणि भूतानि तेषां स्थित्युद्भवाप्ययः ॥९॥
मी हृदयस्थ समर्थ हृदयीं । त्या मज जीवू मागें जें कांही ।
त्यासी विमुख मी नव्हें कहीं । पुरवीं सर्वही ईश्वरत्वें ॥५१॥
जीवू अतिअडलेपणें । जें मागे मजकरणें ।
तें मी त्यासी अलोट देणें । यालागी म्हणणें ईश्वर मज ॥५२॥
मी आत्मा असें हृदयीं । हा विश्वास जयांसी नाहीं ।
ते मृगजळाचे डोहीं । नावेसकट पाहीं बुडबुडों गेले ॥५४॥
माझे प्राप्तीचे मुख्य वर्म । मी हृदयीं असें परब्रह्म ।
हेंचि ज्याचे नित्य कर्म । तो विभूती मरम पैं माझी ॥५५॥
मी सर्वभूतहृदयवासी । सुहृद सोयरा मी सर्वांसी ।
नियंता ईश्वरसत्तेसी । नियामक भूतांसी मी एक ॥५६॥
एवं सर्व भूतांचा मी स्वामी । इयें सर्व भूतें तेंही मी ।
भूतांचे जन्मभूमीची मी भूमी । उत्पत्त्यादि कर्मीं मी कर्ता ॥५७॥
कृषीवळाचियेपरी । मी सृजीं पाळीं संहारीं ।
ब्रह्मा विष्णु त्रिपुरारी । गुणावतारी मी एक ॥५८॥
कर्माची जे क्रियाशक्ती । ते मी म्हणे श्रीपती ।
हे साम्यें बोलिली स्थिती । विशेष विभूती त्या ऐक ॥५९॥
