एकदा जग्मतूस्तासामन्नार्थं तौ कुटुम्बिनौ ।

परितः कानने तस्मिन्नर्थिनौ चेरतूश्चिरम् ॥६२॥

एवं टणकीं जालीं बाळें । कुटुंब थोर थोरावलें ।

अन्न बहुसाल पाहिजे झालें । दोघे विव्हळें गृहधर्मे ॥८८॥

यापरी कुटुंबवत्सलें । पुत्रस्नेहें स्नेहाळें ।

दोघें जणें एके वेळे । अन्न बहुकाळें अर्थिती ॥८९॥

सहसा मिळेना अन्न । यालागीं हिंडती वनोपवन ।

बहुसाल श्रमतांही जाण । पूर्ण पोषण मिळेना ॥५९०॥

बहुसाल मेळवूनि चारा । दोघे जणें जाऊं घरा ।

मग आपुल्या लेंकुरां । नाना उपचारां प्रतिपाळूं ॥९१॥

ऐस‍ऐसिया वासना । मेळवावया अन्ना ।

दोघेंजणें नाना स्थानां । वना उपवना हिंडती ॥९२॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel